海上有三山,瀛洲居其一。
何年飞来神州赤县东,其上至今犹有神仙宅。
庞眉皓前方瞳翁,乔松羡门乃其匹。
深衣大带儒中仙,不读黄庭读周易。
乾元用九独探数之原,九九妙契乾策八十一。
万事万物从此始,衍之又衍至于千百亿。
寿翁以金书玉录长生符,不若寿翁以邵子先天周子一太极。
梅边生意浩无穷,坐阅人间蟠桃几回实。
昔游不在远,幽岩临治城。嵚岑俯潇碧,庨豁延阳明。
绿涧可径八,滑路偪仄行。泉源自何来,涓涓玉锵鸣。
疑穿云雷窟,常带鱼龙腥。寒江净泻镜,怪石坐开屏。
幽鸟驯可罗,潜蛟深莫罾。梯险接层栈,冠颠耸危亭。
俯睨极玄窞,仰攀穷青冥。蹇旷出物表,高虚挹玄英。
惜哉非吾土,不得憩此生。旧业寄阳羡,故园依晋陵。
秋风滆湖白,春色颐山青。一从绅笏去,遂使猿鹤惊。
迂疏暗时机,孱琐叨官荣。谪弃分所宜,愧恧颜已盈。
人生讵有几,世累吾方轻。愿言解羁绁,上疏还簪缨。
宁居召魂魄,恬养休性情。纷华屏外慕,冲澹严中扃。
穷年伴农圃,毕志先畴耕。
南登岳阳楼,北眺长安道。不见升平里,千山树如草。
骨肉在南楚,沈忧起常早。白社愁成空,秋芜待谁扫。
常闻诗人语,西子不宜老。赖识丹元君,时来语蓬岛。
此楼飞构自何年,作镇南州势不偏。日暮巴陵云满地,春深梦泽水连天。
登临自古怀兴替,忧乐凭谁问后先。短棹秋风聊伫望,几行征雁正孤翩。
李侯丹青胜结绿,贝阙珠宫看不足。偶研丹碧写春山,万壑千峰仅盈幅。
应知深处有神仙,花落花开度岁年。扁舟自是寻真侣,为觅桃源一洞天。
饥拾松花渴饮泉,偶从山后到山前。阳坡软草厚如织,困与鹿麛相伴眠。
无奈牧童何,放牛吃我竹。隔林呼不应,叫笑如生鹿。
欲报田舍翁,更深不归屋。
步入飞来兴不稀,洞灵仙侣此中归。犀沉锁没川仍媚,猿去环空石自辉。
帝子春深书寂寂,祠臣碑堕草菲菲。细思万象俱尘劫,那似淩空一锡飞。
白练银河与白龙,竞搜幽语斗新工。
我心要斗无搜处,移入玲珑窈眇中。
倾城倾国两妃嫔,此地闻名不见人。
潜想旧时红粉面,落花风里步香尘。