辞家泊水几番秋,流浪天南海角头。此去千鹅三万里,凭君马上寄离愁。
前年赴急合梁山,一岁征行一岁还。待到故乡能几月,明朝又出雁门关。
烽火照玄菟,嫖姚召仆夫。朱家荐逋虏,刁间出黠奴。
六郡良家子,三辅弛刑徒。笳度《乌啼》曲,旗参虎落图。
宝刀装韠琫,名驹被镂渠。金出孤竹,飞旌掩二榆。
妖云压亡塞,珥月照穷胡。勒兵收日逐,潜军执骨都。
姑衍山重禅,燕然石再刳。功成肆郊庙,雄郡却分符。
丈夫四方志,结发事远游。远游历燕蓟,独戍边城陬。
西风垄水寒,明月关山悠。酬恩仗孤剑,十年弊貂裘。
封侯属何人,蹉跎雪盈头。老马思故枥,穷鳞忆深流。
弹铗动深慨,浩歌气横秋。报国期努力,功名良见收。
浑成紫檀(tán)金屑文,作得琵琶声入云。
胡地迢迢三万里,那堪马上送明君。
异方之乐令人悲,羌笛胡笳(jiā)不用吹。
坐看今夜关山月,思杀边城游侠儿。
浑然天成的紫檀金屑文,可以做成琵琶其声音洪亮直上云霄。
遥远的胡地三万里,即使是送与王明君马上作乐的琵琶声又哪能穿越。
身处异地即便是欢乐也让人觉得悲凉,这羌笛胡笳也不用再吹。
坐在边塞看着今晚的月亮,心里想的是杀光边关的敌人。
草白河冰合,蕃戎出掠频。戍楼三号火,探马一条尘。
战士风霜老,将军雨露新。封侯不由此,何以慰征人。
旌旗鬣鬣汉将军,闲出巡边帝命新。沙塞旋收饶帐幕,
犬戎时杀少烟尘。冰河夜渡偷来马,雪岭朝飞猎去人。
独作书生疑不稳,软弓轻剑也随身。
自得长官后,邑人诗转工。
批书月屡满,觅荐岁常空。
柳已如蓝碧,桃元胜锦红。
终归剡溪上,举棹谢东风。
金凤传呼紫马来,壶山真面气佳哉。
朝天有路鹿呈瑞,应物无心鸥不猜。
黍穋熟时农洗甑,芰荷香客衔杯。
官穹职峻人俱羡,最羡斑衣舞老莱。