忽觉东风景渐迟,野梅山杏暗芳菲。落星楼上吹残角,偃月营中挂夕晖。旅梦乱随蝴蝶散,离魂渐逐杜鹃飞。红尘遮断长安陌,芳草王孙暮不归。
带缓何曾绾,眉长未见愁。青青缘御路,郁郁映金沟。
乱絮凌空荡,繁丝逐吹流。传闻隋水上,千树拥迷楼。
宿霭藏飞观,晨霞幌绣甍。锦帏人未起,珠树鹊先惊。
炉暖香初烬,窗幽烛尚明。更开花上露,妆泪斗盈盈。
日暮横斜又一枝,水边记我独吟诗。
不妨更作江南雨,并写青青叶下垂。
江水是弱水,久已沉羽毛。江水是江水,我岂无轻舠。
中流双鸳鸯,唼波影凌乱。鸳鸯且莫飞,我有好针线。
绣在合欢被,与汝日相见。
鬼物从来著论无,题门安用换桃符。呼儿记日开书读,为说濂溪太极图。
少台赐妲怜玄发,马驿诛褒死曲眉。自古文章多触罪,我当并按北征诗。
幽怀浩难写,倚徙一枝藤。春蔓云根草,寒流石罅冰。
山行千万转,茶话两三僧。亭下寻归渡,渔舟唤不应。
脩竹猗猗月半间,此生赢得占清閒。磨铅勘易未三绝,吐火烧丹欲九还。
骑鹤腰缠空入梦,跨牛髀骨惯行山。秋来閒把诗消遣,敢向骚坛占绝班。
袅雨拖风不自持,全身无力向人垂。玉纤折得遥相赠,便似观音手里时。