滥得进士名,才用苦不长。性癖艺亦独,十年作诗章。
六义虽粗成,名字犹未扬。将军俯招引,遣脱儒衣裳。
常恐虚受恩,不惯把刀枪。又无远筹略,坐使虏灭亡。
昨来发兵师,各各赴战场。顾我同老弱,不得随戎行。
丈夫生世间,职分贵所当。从军不出门,岂异病在床。
谁不恋其家,其家无风霜。鹰鹘念搏击,岂贵食满肠。
幽居邻里少,江际复山阿。潮去蝉声出,天晴鹤语多。
老人能步蹇,才子奈贫何。曾见春官语,年来虚甲科。
都门晓送客,酒尽动愁颜。一见复相别,孤舟何处还。
黄花秋满目,绿水远连山。回首空惆怅,金台落照间。
送君归老出神州,缓辔东风控紫骝。客路云连吴苑树,夕阳人在浙江舟。
一尊绿酒金台别,三径黄花槜李秋。想得到时多雅趣,无边春意在芳洲。
茅屋厌卑湿,登楼思不群。天边春色早,窗外暮寒分。
把酒邀归鸟,捲帘惊宿云。直须借一榻,高卧避尘纷。
老树蟠堤抱石危,晴云过雨出溪迟。有时归鸟落山果,无数飞花悬网丝。
得酒不消为客恨,连床长欲与君期。此情最倚相知久,莫怪新来懒作诗。
叹息复叹息,叹息长书空。杀贼五年无寸功,今者又送君从戎。
七星战袍衬金甲,三山尖帽飘猩红。牙旂晓发玉花骢,猛士双剑立西东。
爷娘妻子不用哭,上马更劝黄金钟。黄金钟,琥珀浓,豪气千尺摇晴虹。
明日军门揖主将,论军未可皆雷同。安成之寇容易攻,庐陵凋弊遗民穷。
自非奇谋决擒纵,烦费日久谁当供?君家伯仲尽少年,正好变化扳飞龙。
颇闻幕府多才雄,为我问信毋匆匆。我有大羽箭,不杀南飞鸿。
要如鲁仲连,系书射入聊城中。祇缘骨相不受封,不如扁舟归去长伴沧浪翁。
东屯花恼只颠狂,五柳门前翠著行。
更遣大瓢来断送,忍教醒醉问渔郎。
街北槐花傍马垂,病身相送出门迟。
与君别后秋风夜,作得新诗说向谁。
扬旌过陇头,陇水向西流。塞路依山远,戍城逢笛秋。
寒沙阴漫漫,疲马去悠悠。为问征行将,谁封定远侯。