一树春风千万枝,
嫩于金色软于丝。
永丰南角荒园里,
尽日无人属阿谁?
一树衰残委泥土,
双林荣曜植天庭。
定知此后天文里,
柳宿光中添两星。
长安城边边地永,万里沙场地无井。秦人掘土土作城,城下窟深胡水冷。
汉家将军号都护,西征上陇寒日暮。野驼跑水无处寻,饮马长城窟边去。
长城窟,古来战死多白骨。征人半作马下尘,犹向阴山斗驰突。
去时胡天霜雁鸣,归见玉关春草生。将军功高封列城,斗死伍符无姓名。
北风十日雪,大地气严凝。江湖千里断行迹,温泉火井皆为冰。
盘盘龙虎山,岧峣出尘表。势并匡庐近斗牛,叠巘重崖隔深窕。
向来积雪纷不消,千树万树凝琼瑶。素鸾缟鹤下飞舞,空中缥缈天香飘。
上清真人夐清绝,吐气如虹貌如雪。袖有三华宝篆文,腰佩千年苍水玦。
常招赤松为雨师,曾游东海邀安期。手执玄枢斡元化,一扫氛翳回春熙。
玉皇端拱通明殿,紫凤云章频召见。天京十二楼五城,亲接群仙奉华宴。
五彩春霞导金节,还向山中咽飞雪。明年北上翔双凫,更采灵芝谒丹阙。
故家文献驱前代,金榜科名起圣朝。宪府飞霜持白简,绣衣炫日近丹霄。
归程万里秋随雁,挂席三山晓带潮。春酒还家酌萸菊,高堂眉寿等松乔。
寺楼高出碧崖棱,城里谁知在上层。初雪洒来乔木暝,
远禽飞过大江澄。闲消不睡怜长夜,静照无言谢一灯。
回首何边是空地,四村桑麦遍丘陵。
突兀脩名磊磈胸,一鸣冠蜀未酬公。十年解瑟无调瑟,百载张弓未弛弓。
剥啄门边谁主客,毕逋城上孰雌雄。引吭为作朝阳瑞,携取香名寿乃翁。
湖上兴不极,复治东山具。执策入治平,繁霜湿衣屦。
山僧不好客,高卧阖庭户。清商动木末,静听不知处。
遥看上方胜,子夜发襟素。情长事乃违,咫尺不得据。
月落空归来,寒猿挂深树。
輶车入城府,不染市道尘。买山水部巷,石壁争嶙峋。
嘉果自四时,橘柚及枣榛。树木更茷骪,梅竹逾精神。
茆亭覆石上,风月为主宾。芸轩矮且陋,著书掩柴门。
褦襶非我朋,心知远见亲。神閒多暇日,棋局见本真。
虽居赤县会,每结青山云。鳞鳞十万家,刀锥忘夕昕。
兹山岂遥远,烟容自津津。四郊愿宁谧,永作草茅臣。
平生安老睡,此夜独何期。病枕风谁碍,疏棂叶放欺。
山留人愈静,月有句专奇。若许论更鼓,因知某亦知。