一江春水晚微茫,醉倚篷窗客思长。忽听箫韵云外落,松风轻度鬓丝凉。
马足车轮尽日忙,梦魂不到水云乡。閒人自识閒边趣,小簟疏帘坐晚凉。
城中车马多如云,林下相逢无一人。城中甲第十万户,林下草堂空四邻。
胡为奔走上城市,归来两袖飞黄尘。高堂素壁忽见画,使我顿觉清心神。
何时此地一相就,坐席甘与渔樵分。借君清涧濯双足,借君松枝悬角巾。
更须长揖谢轩冕,相期岁晚终吾身。
琳馆依珠树,青山走游龙。水流疑动石,云低不碍钟。
将寻采芝侣,于此谢尘踪。
众峰涵夕阴,群水澹秋色。逶迤见古道,萧条少行客。
虽无桃花源,亦与尘世隔。纵有扁舟来,重寻恐难得。
烟多人幽处,田园秋暮时。
深村人到少,闰月稻黄迟。
旋决渠分水,新编竹补篱。
地炉煨芋栗,莫遣贵人知。
烟火人幽处,田园秋暮时。深村人到少,闰月稻黄迟。
旋决渠分水,新编竹补篱。地炉煨芋栗,莫遣贵人知。
翼翼归鸟,晨去于林。
远之八表,近憩(qì)云岑(cén)。
和风不洽,翻翮(hé)求心。
顾俦(chóu)相鸣,景庇(bì)清阴。
归鸟翩翩自在飞,清晨离巢出树林。
天空辽阔任飞翔,就近歇息在云岑。
和暖春风迎面吹,掉转翅膀求遂心。
且看同伴相鸣叫,身影藏在清树荫。
翼翼:形容鸟飞翔的样子,具有一种闲适从容之态。去:离开。
之:到,往。八表:八方以外极远的地方。泛指天地之间。憩:休息。云岑:高耸入云的山峰。
洽:融合,这里是“顺”的意思。翻翮:掉转翅膀。求心:追求所向往的。
俦:同伴。景:同“影”,身影,指归鸟。庇:隐藏。清阴:指清凉树荫。
翼翼归鸟,载翔载飞。
虽不怀游,见林情依。
遇云颉(xié)颃(háng),相鸣而归。
遐路诚悠,性爱无遗。
归鸟翩翩自在飞,自由翱翔任飞飞。
如今已无远游志,每见丛林情依依。
上下翻飞因云阻,相呼相唤结伴归。
青云之路虽诱人,天性恋巢难舍弃。
载:语助词。
怀游:眷念于远游。依:依恋,留恋。
颉颃:鸟上下翻飞的样子。
遐路:远去的道路,指天空。悠:远。性爱无遗:天性喜爱而不愿舍弃(旧巢)。
二松偃盖势曲拳,二松疏干凌风烟。霜姿舒卷全于天,笑看草木争春妍。
杖藜谁子行蹁跹,欲渡略彴回溪船。令我清梦归林泉,漳江流驶行可沿。