裙拖碧,步飘香,织腰束素长。鬓云光,拂面珑璁,腻玉碎凝妆。宝柱秦筝弹向晚,弦促雁,更思量。
昔年握别记匆匆。柳阴中。一帆风。两岸青山、相映淡眉峰。
往返难忘芳草路,归去也,夕阳红。
哪堪今日倚楼东。与谁同。暮云空。怊怅姮娥、独赴广寒宫。
梦到家山山更远,寻不出,旧游踪。
倚墙高树落惊禽。小窗深。夜沈沈。酒醒灯昏,人静更愁霖。惆怅行云留不住,携手处,却分襟。悠悠风月两关心。拥孤衾。恨难禁。何况一春,憔悴到如今。最苦清宵无寐极,相见梦,也难寻。
神仙楼观梵王宫。月当中。望难穷。坐听三通,谯鼓报笼铜。
还忆当年京辇旧,车马会,五门东。
华堂歌舞间笙钟。夕香濛。度花风。翠袖传杯,争劝紫髯翁。
归去不堪春梦断,烟雨晓,乱山重。
萍蓬踪迹几时休。尽飘浮。为君留。共话当年,年少气横秋。
莫叹两翁俱白发,今古事,尽悠悠。
西风吹梦入江楼。故山幽。谩回头。又是手遮,西日望皇州。
欲向西湖重载酒,君不去,与谁游。
嫩黄初上远林端。饯征鞍。驻江干。满袖春风,乔木旧衣冠。怎么禁持离别恨,倾浊酒,助清欢。夫君家世几*鸾。珥貂蝉。侍金銮。莞库而今,谁着屈微官。鹏翼垂天聊税驾,抟九万,看他年。
花香日暖透妆楼。晓烟收。巧梳头。赢得偷闲,联袂荡兰舟。
最爱湖山新翠霭,吟好句,漫凝眸。
莺声呖呖柳丝柔。泛金瓯。兴偏幽。为借韶华,瞬息去难留。
还向花前寻韵事,弹一曲,古梁州。
江皋朔风起天末,落叶街南积盈尺。此时客子正卧寒,村头沽酒相邀欢。
持杯欲饮不遽饮,剪烛西窗有余影。忆昔五年来南州,望远日日登危楼。
双峰翠角最清绝,远岫绾髻湖光流。江山乱后还姣好,碑碣仆地青苔浮。
因思长卿不可作,祇有怀古城南头。白云朝来暮还宿,此间幽隐真沧洲。
清音堂高下临渚,水声飒飒鸣寒杵。斋头千尺琅玕鸣,树杪十丈蛟虬舞。
羁客兴酣每快意,诗成落笔走风雨。夜半江城闻雁声,寄书今夜由南浦。
别郎容易见郎难。几何般。懒临鸾。憔悴容仪,陡觉缕衣宽。门外红梅将谢也,谁信道、不曾看。晓妆楼上望长安。怯轻寒。莫凭阑。嫌怕东风,吹恨上眉端。为报归期须及早,休误妾、一春闲。