天上闭圞月,人閒寂寞愁。蟾寒丹桂老,河淡白榆秋。
明镜消银烛,清樽对白头。别离怜尔照,清景莫西流。
千里同明月,离人几处看。形因多病改,书欲寄愁难。
高露浮空气,疏花照夜寒。昔年同此乐,今夕路漫漫。
前烛知宵永,添衣觉露滋。系檐蛛托网,栖树鸟馀枝。
吟咏怜儿解,艰虞畏母知。谁惊一行雁,南北各天涯。
屏山梦醒。见一点、釭花尚摇秋影。听砌边、啼蛩暗吟声□□。
漏迢迢,无人处,别有闲愁谁省。坐瘦炉香灯瞑。半丸月冷。
偏照我西窗,这番幽病。如水虚庭,凉露垂帘浸。几孤负,良夜景,恁般凄闷。
冉冉魂丝,风前无定。
人在西南分楚越,天转金风更凄切。
此时何事最关情,团圆独对中秋月。
魄(pò)依钩样小,扇逐汉机团。
细影将圆质,人间几处看。
细月如钩,一天天变圆,仿佛织成的团扇。
不管是微微细影还是满月团栾,人世间又有哪儿的人在凝望呢?
魄:月始生或将灭时之微光。扇:传班婕妤《怨诗》:“新裂齐纨素,鲜洁如霜雪。裁为合欢扇,团圆似明月。”
风景溪山丽,青青草色齐。板桥春水满,村市酒帘低。
游兴随时适,新诗到处题。清明三月未,花雨乱莺啼。
昨夜山月好,故人果相思。
清光到枕上,袅(niǎo)袅凉风时。
永意能在我,惜无携(xié)手期。
昨天夜里山中月色甚是美好,不知不觉便想起远隔千里的你。
清浅的月光映照在我的枕头上,窗外的习习凉风让人倍感舒畅。
你我之间的深厚情谊从未改变,只可惜我们想要共聚一堂仍是遥遥无期啊。
清光:清亮的光辉。多指月光、灯光之类。
惜:感到遗憾,哀痛。携手:指聚首,聚会。
众星罗列夜明深,
岩点孤灯月未沉。
圆满光华不磨镜,
挂在青天是我心。
众星罗列夜明深,岩点孤灯月未沉。
圆满光华不磨莹(yíng),挂在青天是我心。
众多星星像棋子排列,使夜空显得非常幽深。尚未西沉的月亮像一盏孤灯在山崖上点亮。
光彩明丽、圆满如镜的月亮不用打磨也晶莹剔透。那挂在青天上的,就是我的一颗心哪。
罗列:排列。孤灯:指月亮。
光华:光彩明丽。莹:光亮透明状。
漱齿华池万虑空,赏心遥夜七寮同。山香如海花齐发,天净无尘月正中。
虚壁亭亭深入露,凉镫燄燄不生风。年来渐省箪瓢事,绛帐笙歌笑马融。
一牛鸣地两禅林,雾雨初晴翠霭深。
熟路缘溪穿窈窕,疏钟唤客出岖嵚。
未求黄卷成功处,且办青山避世心。
怅望不来还独返,秋风聊作暮云吟。