思文际圣君,稽古萃群辟。
子云侍承明,胡为去荒域。
被命事犀渠,差胜下蚕室。
愤志酬八书,荣名重三策。
丁年子卿嗟,皓首仲升泣。
看鸢穷瘴烟,放鸡定何日。
业既违操觚,勋还期裹革。
五月行渡泸,千里望巴国。
泸水向东流,巴云忽西匿。
相思持寸心,愿附双飞翼。
搏桑无落景,瑶水无逝波。千岁有问津,微生遂经过。
偶零玉露浆,聊弄素女蛾。不知人间秋,落叶纷已多。
进酒白玉觞,侑之缓声歌。长旦无凝云,毕景皆赪霞。
俯睨星火流,停欢待伊何。
少年不得意,落魄无安居。愿随任公子,欲钓吞舟鱼。
常时饮酒逐风景,壮心遂与功名疏。兰生谷底人不锄,
云在高山空卷舒。汉家天子驰驷马,赤军蜀道迎相如。
天门九重谒圣人,龙颜一解四海春。彤庭左右呼万岁,
拜贺明主收沉沦。翰林秉笔回英眄,麟阁峥嵘谁可见。
承恩初入银台门,著书独在金銮殿。龙钩雕镫白玉鞍,
象床绮席黄金盘。当时笑我微贱者,却来请谒为交欢。
一朝谢病游江海,畴昔相知几人在。前门长揖后门关,
今日结交明日改。爱君山岳心不移,随君云雾迷所为。
梦得池塘生春草,使我长价登楼诗。别后遥传临海作,
可见羊何共和之。
淮南望江南,千里碧山对。我行倦过之,半落青天外。
宗英佐雄郡,水陆相控带。长川豁中流,千里泻吴会。
君心亦如此,包纳无小大。摇笔起风霜,推诚结仁爱。
讼庭垂桃李,宾馆罗轩盖。何意苍梧云,飘然忽相会。
才将圣不偶,命与时俱背。独立山海间,空老圣明代。
知音不易得,抚剑增感慨。当结九万期,中途莫先退。
常时饮酒逐风景,壮心遂与功名疏。兰生谷底人不锄,云在高山空卷舒。
汉家天子驰驷马,赤军蜀道迎相如。天门九重谒圣人,龙颜一解四海春。
彤庭左右呼万岁,拜贺明主收沈沦。翰林秉笔回英眄,麟阁峥嵘谁可见。
承恩初入银台门,著书独在金銮殿。龙钩雕镫白玉鞍,象床绮席黄金盘。
当时笑我微贱者,却来请谒为交欢。一朝谢病游江海,畴昔相知几人在。
前门长揖后门关,今日结交明日改。爱君山岳心不移,随君云雾迷所为。
梦得池塘生春草,使我长价登楼诗。别后遥传临海作,可见羊何共和之。
送君游梅湖,应见梅花发。有使寄我来,无令红芳歇。
暂行新林浦,定醉金陵月。莫惜一雁书,音尘坐胡越。
日维乙未月丙戌,青天无云月东出。
舟人喧豗夜涛发,翻沙转石纷出没。
是时水浅舟在地,闸门崔嵬昼方闭。
闸官醉睡夫走藏,仓卒招呼百无计。
民船弃死争赴闸,楫倒樯摧动交碎。
舟人号豗乞性命,十里呼声震天地。
我时兀坐惊舂撞,揽衣而起心徬徨。
同行无人仆隶散,独与船月相低昂。
攀崖陟磴不得上,咫尺如在天一方。
流行坎止信有数,向来蔑视淮与江。
霜风欺人衣袂薄,呼童酌酒累数觞。
灯残酒醒闸亦过,北斗堕地天茫茫。
百尺危楼照采霓,凭高不见羽人归。
桑田海上悲深浅,城郭人间叹是非。
急桨征帆来未定,远云低树去相依。
古欢今恨成多少,讵减江声与翠微。
君家能赋别,释褐重凄然。
客袂移缁素,离杯并圣贤。
坐曹烦折狱,奏牍伫怀铅。
十载青袍困,须饶草色鲜。