善苗栖亩昭灵贶,禁苑鸣銮值素秋。
斂籍神仓符礼本,采诗良耜庆农收。
宴开云幄皇慈洽,日驻天衢睿赏留。
千载逢辰增岳抃,清尘叨从属车游。
隙鸟媚晴川,汀沙漾鼻烟。薄凉催挂席,斜日照鸣舷。
睥睨孤峰出,芙容绝浦妍。褰裳秋正好,何处挟飞仙。
少年结侠如君少,况复神楼旧业奇。松菊满庭归正好,春鸿回首慰相思。
风蓬蓬,雨窣窣,
客子中夜寒侵骨。青灯也解照孤愁,
归梦不到涪江侧。晚来天气犹未佳,
万里湿云遮日华。僧房僻寂无来辙,
踏遍长廊占晚霞。闻道比邻酒初熟,
能来浇我空洞腹。为君痛饮不苦辞,
世路纷纷蛮与触。
憩邯几住吕公轩,何意支流派最繁。接武箕裘多国器,将文点窜为家门。
从知姬姓本同气,况乃唐封出太原。谱志分明非漫合,不妨两地荐蘋蘩。
为郎非白头,作牧授沧洲。江界乘潮入,山川值胜游。
暑气随转扇,凉月傍开楼。便欲归田里,抛官逐隐侯。
罢郎东出守,半路得浮舟。大旆行当夏,桐江到未秋。
云闲分岛寺,涛静见沙鸥。谁伴临清景,吟诗上郡楼。
夹道人家水竹间,马头山色画应难。天公故故开云幕,乞与莲峰仔细看。
黄竹歌声动地哀,年华忧共水相催。可怜万里堪乘兴,欲构中天正急材。
绛简尚参黄纸案,玉楼长禦白云杯。身闲不睹中兴盛,用尽陈王八斗才。
荷声碧槛,蒜影纹帘,诗在枕根梦觉。钗边缀虎,扇底弹蝇,输与彩舟佳约。
记琵琶、初见湾头,才舒新眉半萼。立尽梅阴,晚雨犹鸣青蒻。
赢得星星短鬓,羞照江心,一规铜魄。凉生楚簟,怨人宫砂,多少玉窗罗幕。
想南湖、十顷菱波,閒了微吟浅酌。还认取、天际归帆,飞凫阑角。
新荷镜暗,老柳烟浓,熟黍梦回未觉。流莺自语,小蝶轻飞,悄念探芳前约。
照林隈、榴火初酣,何如残樱半萼。锦片年芳,付与亭边青蒻。
独向行舟尽处,翠浥层岚,静驱吟魄。峰回路转,树短阴稀,数遍