青帝使和气,吹嘘万国中。发生宁有异,先后自难同。辇草不消力,岩花应费功。年年三十骑,飘入玉蟾宫。
未老鬓毛焦,心归向石桥。指霞辞二纪,吟雪遇三朝。连席频登相,分廊尚祝尧。回眸旧行侣,免使负嵩樵。
满酌劝童仆,好随郎马蹄。春风慎行李,莫上白铜鞮.
除将吟卷外,琴与鹤相随。
问寺路犹远,入山僧未知。
鸟灵巢佛塔,猿饮挂藤枝。
陵谷几迁变,道傍横古碑。
相风竿影晓来斜,渭水东流去不赊。枕上未醒秦地酒,
舟前已见陕人家。春桥杨柳应齐叶,古县棠梨也作花。
好是吾贤佳赏地,行逢三月会连沙。
都门霁后不飞尘,草色萋萋满路春。双兔坡东千室吏,
三鸦水上一归人。愁眠客舍衣香满,走渡河桥马汗新。
少妇比来多远望,应知蟢子上罗巾。
十月天雨霜,木叶半凋悴。巨海增波澜,群峰献苍翠。
身居一窝中,意出万象外。喜闻古人言,颇胜俗客对。
设席罗酒浆,未饮已心醉。曜灵急西驰,盛年岂能再。
送子才出门,天风舞兰佩。
西湖日日可寻芳,楼上凭栏意未忘。
斫取荷花三万朵,作他贫女嫁衣裳。
远公说易长松下,龙树双经海藏中。今日导师闻佛慧,始知前路化成空。
古寺得断碣,偃卧败壁阴。
莓苔入破字,欲读不易寻。
姓字驳难辨,展转风雨侵。
尘穴夏蛙宿,草盛秋虫吟。
田夫煅可砺,老妇寒可砧。
伊非浮图家,岁月徒骎骎。
予闻岐阳鼓,篆法抵万金。
存者十止九,太息涕泗霪。