斲月如冰轮,不知几玉斧。
寒光十万里,余影到牖户。
我病欲强出,瘦骨怯风露。
技痒时不禁,窗隙窥皓素。
年年到中秋,此夕日夜数。
酒熟客不至,景胜人或负。
燕鸿初何心,亦作不相遇。
拊几但悲啸,看剑欲狂舞。
幽虫不相干,空阶自言语。
重帘阒寂似深闺,黔技何堪一试蹄。多士昂藏将得隽,五经模印细分题。
龙蛇夜阵戈声肃,风露秋堂烛影低。明日春官奏桃李,榜花联采灿文奎。
五星群聚夜堂明,精鉴何惭月旦评。利颖喜从囊底出,良材时向爨中鸣。
纸屏淅淅秋声早,苇箔萧萧月色晴。应想白袍如鹄立,几年门下望衡平。
去年中秋阴复晴,今年中秋阴复阴。百年好景不多遇,况乃白发相侵寻。
吾心自有光明月,千古团圆永无缺。山河大地拥清辉,赏心何必中秋节。
新骑骢马复承恩,使出金陵过海门。
荆南渭北难相见,莫惜衫襟著酒痕。
西风片雨过林塘,对月还疑在故乡。灏气平分清夜永,微云不动碧天长。
持杯且共寒蟾醉,捣药何劳白兔忙。云谷故人忘世者,当年同见海生桑。
三十六旬内,此时心赏并。
中分九秋夜,占断百宵明。
冷照兰闺澈,光含绮席清。
谁知沧海曲,珠蚌最盈盈。
天时与人意,龃龉旧无疑。
坐久翻遗恨,光来已后期。
行云凝黛色,见跋费金枝。
况复轮来夜,笙歌继夕曦。
十轮霜影转庭梧,此夕羁人独向隅。
未必素娥(é)无怅恨,玉蟾(chán)清冷桂花孤。
中秋月圆,月光洒在庭院,院中梧桐树影婆娑,我一人羁旅异乡,节日里看这月亮下的树影,时间缓缓过去,影子不知不觉的移动着。
遥看天上明月,想那月宫中的婵娟,现在也未尝不感遗憾吧,陪伴她的,毕竟只有那清冷月亮和孤寂桂树。
羁人:旅人。隅:角落。
素娥:指嫦娥。玉蟾:月亮的别称。
迹苦江山滞,心悬骨肉求。况当明月夜,又是白云秋。
不省袁宏艇,那知庾亮楼。更携诸小阮,欢对一林幽。