今夜客中宿,德州城外船。山东馀土俗,蓟北少风烟。
军馈交相集,舟行不可前。时闻羸老语,菜熟是丰年。
平生怀直道,松桂比真风。语默妍媸际,沈浮毁誉中。
谗新恩易尽,情去宠难终。弹珠金市侧,抵玉舂山东。
含香老颜驷,执戟异扬雄。惆怅崔亭伯,幽忧冯敬通。
王嫱没胡塞,班女弃深宫。春苔封履迹,秋叶夺妆红。
颜如花落槿,鬓似雪飘逢。此时积长叹,伤年谁复同。
条风开献节,灰律动初阳。百蛮奉遐赆,万国朝未央。虽无舜禹迹,幸欣天地康。车轨同八表,书文混四方。赫奕俨冠盖,纷纶盛服章。羽旄飞驰道,钟鼓震岩廊。组练辉霞色,霜戟耀朝光。晨宵怀至理,终愧抚遐荒。
守隘一夫何处在,长桥万里只堪伤。
纷纷塞外乌蛮贼,驱尽江头濯锦娘。
昔时丈人鬓发白,千年松下锄茯苓。
今来见此松树死,丈人斩新鬓发青。
曲士怀轩裳,铢寸较得失。
纷纭战宠辱,矛盾相撞抶。
大方惟达人,天游寄虚室。
卷舒傥由己,出处要无必。
时来作砭针,一起当疗疾。
时去收龙蛇,夭矫自超逸。
隐见了无碍,妙迹那可诘。
我公天人姿,宿有补天术。
心缘静见理,心静与天一。
当年风雨会,黄道宾出日。
乾坤方疮痍,涂炭入忧恤。
神锋指幽燕,酋领将斧鑕。
世数有长消,忽忽谢簪绂。
归来卧林薮,道自无伸屈。
庆堂示馀彦,亲洒银笔述。
聊遗郢人斤,千载斫妙质。
定应山水观,中与胸趣匹。
仰看衡云飞,云静山崪嵂。
俯盼湘流水,舟楫空荡潏。
可怜天东北,狼烟暗郁律。
神州见苍莽,悲风为萧瑟。
再拜愿有期,经纶勿韬郁。
天心酌民言,讼再调鼎实。
风霆驱八荒,游戏须一出。
秋山暮雨收银竹,白岩轩前月可掬。开轩见月弄清影,辄有新诗续淇澳。
翠筠缥节想停云,金薤银枝知夺目。此君择地托寸根,雪拥霜培渐蕃育。
去年崛起才二三,今岁旋添馀五六。不随凡卉竟滋蔓,似识衰荣相倚伏。
忆我江头坐啸时,风雨潇潇拂茅屋。别来几度长儿孙,回首光阴一何速。
春城满眼桃李颜,如对宋朝亲卫祝。渴心爱濯君子风,幸接高林不须卜。
山占樵城最上头,眼前历历记曾游。
古来不少二千石,海内今谁第一流。
小队未妨需隙暇,大书已觉振岩幽。
于今幸际丰登日,满泛松觥剩句酬。
投分缘心合,相从与道俱。归途联宝勒,佳句握灵珠。
笑语调征赋,间关恤老孤。独怜抚字谬,本计自疏芜。
相思回梦入青扉,隔夜红绡月色微。
巫峡行云含雨出,章台折柳带春归。
颦开镜里新沾黛,笑拂床头旧舞衣。
怪得莺莺憔悴死,鸳鸯花下又双飞。