一雨凉生夏晓时,偶来湖上独寻诗。残云欲尽月仍在,曲径多幽步为迟。
万柳绿垂临水媚,群山青绕作屏宜。阳光悄入林深处,点染苍苔景逾奇。
东西知隔几牛鸣,山势绵绵若引绳。
待向冈边结茅屋,幅巾遥礼夜坛灯。
汉臣泣长沙。
楚客悲辰阳。
古今虽不举。
兹理亦宜伤。
山中信寂寥。
孤景吟空堂。
北地三变露。
南檐再逢霜。
窃值寰海辟。
仄见圭纬昌。
浮云抱山川。
游子御故乡。
遽发桃花渚。
适宿春风场。
红草涵电色。
绿树铄烟光。
高歌傃关国。
微叹依笙篁。
请学碧灵草。
终岁自芬芳。
湖边春已过,正是绿阴时。
独步无人处,微吟得意诗。
斜阳浮舴艋,远水立鸬鹚。
物命真堪惜,游鱼脱钓丝。
草色连湖水,悠悠白日低。烟波不可度,春鸟几朝啼。
相思遵北渚,骋望踏长堤。夜梦佳期处,云生归路迷。
一泓寒玉浸青山,妆点楼台夕照间。
歌管满船春未懒,惜无人伴白鸥闲。
凤城楼阁蔼春风,湖水绿平桥影红。
蛱蝶倚花香梦暖,管弦声断夕阳中。
湖上风烟古,今朝又一行。天寒吟诗苦,岁晚客心惊。
饥雀窥梅瘦,翔鸥傍柳明。惜无人在眼,细细说平生。
望极东湖水,春来益可怜。长堤回草色,斜日澹波烟。
窈窕鸥双下,逶迤渚自连。何当呼小艇,相与出潺湲。
道人不识忧,隤然罕所虑。匈中有奇怀,常得山中助。
时乘酒半醺,或值睡初卧。独往恣幽寻,欣若有所遇。
有时深林行,穿径忽失路。有时湖上还,看云忘所务。
凝目孤鸢归,倾耳细泉注。所造趣未极,边陆任昏暮。
非关耽清娱,曾是秉远慕。閒心始造理,忙意多失步。
嗟尔行道人,迫迫焉所赴。