酣酣芳意不胜春,一笑嫣然恼杀人。
分寄多情还解否,要教国色在东邻。
我爱青山欲归去,偶见生绡喜还住。层峦叠嶂远冥濛,旭日东生光采注。
帘阴微闪数枝丹,疑是岩前半开树。晴岚晓翠千万重,一览底须携杖屦。
郭生十年不相见,笔意从容入天趣。青田道人如瘦鹤,能跨生驹穷海岳。
何如挂此素壁间,终日焚香相对閒。政尔胸中有丘壑,乌帽黄尘漫飘泊。
向来山中我醉眠,白云孤飞兴悠然。清幽到处画不出,自遣数语人间传。
悠悠我行迈,邈在天一方。道路无终极,时节异炎凉。
路逢故里亲,挥泣问家乡。妻子离别久,不知今存亡。
中原多白骨,城邑聚豺狼。远去无僮仆,思还绝糇粮。
寄语家中人,远行良可伤。
杨柳城初锁,轮蹄息去踪。春流无旧岸,夜色失诸峰。影动渔边火,声迟话后钟。明朝回去雁,谁向北郊逢。
忆昔同游紫阁云,别来三十二回春。白头相见双林下,犹是清朝未退人。
魁梧厚厖,慈和安祥。
声在江湖品目,仪表衡台学场。
空假中之列三兮,一与三之不立。
修多罗如标月兮,指与月之俱忘。
四处提撕,四花飞扬。
未老掩光,返常寂光。
此其所以为柏庭之克家,云公汉章者也。
小妇当垆夜。
夫壻凯归年。
正歌千里曲。
翻入九重泉。
机中未断素。
瑟上本留弦。
空帐临牕掩。
孤灯向壁燃。
还悲寒陇曙。
松短未生烟。
入彀西山月,骊驹几属行。
如君今又别,令我若为情。
句入妇舟好,蛩僧客梦成。
梅边会相见,风树莫离声。
岩岩显朝市,帝者慎用才。
何以废共鲧(gǔn),重华为之来。
仲父献诚言,姜公乃见猜;
临没告饥渴,当复何及哉!
大臣显赫在朝廷,君主用人当慎重。
共工与鲸被废弃,帝舜所为除奸凶。
管仲临终肺腑语,桓公到底没听从。
桓公临死困饥渴,心中后悔有何用!
岩岩:本形容高峻的样子,这里代指显赫的大臣。显朝市:显赫于朝廷之中。
废共鲧:指帝尧的臣子共工与鲧,因不贤而被废弃处置。
魏国乃为累,万古悲公子。
世上无神仙,英雄如是死。