良朋投合真有时,十载闻名不相知。偶尔相逢杨子宅,剧谈浪谑忘还期。
晚合犹胜不相遇,倾肠倒腹忘新故。只道长同蓟北游,何意便向江南去。
君家别业冠江南,枕上青山滴翠岚。密竹繁花迷鸟径,交疏垒榥到鱼潭。
日高酒醒良宾集,翩翩手搦生花笔。险韵押传诗客和,新腔填付歌儿习。
锡泉酒美海螯肥,玉盏金盘列绣帏。颠狂肯问乌巾落,奋掷从教麈尾稀。
朝朝暮暮停车马,娇歌急管催三雅。杯放香泉月并流,曲度南楼云在下。
人生朝露复何疑,君归行乐正及时。醉月醉花从所好,听丝听肉讵言疲。
自歌自吟还自寿,身前之名身后酒。才绝画绝智亦绝,君家名士谁堪偶。
江南乐事难具陈,管领金谷须高人。曹霸丹青何足贵,终日坎壈缠其身。
重城萧寺虽留滞,野鹤由来性本闲。
寒磬终宵鸣竹院,虚窗尽日对秋山。
旋移怪石资吟赏,应有孤云共往还。
自笑红尘成底事,幽期长是负松间。
栖栖惯听鼓鱼声,心印相传第几灯。
江有白鸥閒似我,地惟苍藓懒於僧。
吟难用世皆东野,穷亦忧时祗少陵。
多谢故人相厚意,一笺当暑敌凝冰。
一路岩花紫间黄,晨来雾气袭山光。人情得饱常求适,国策多纷便可亡。
世已创深擐万甲,敌方气竭结诸恙。且谋饮啄看棋劫,秋色无涯树郁苍。
弑篡起交争,中原战血腥。
王庭更五姓,民户乏孤丁。
耕织常年弛,干戈甚日停。
圣人祈早降,香雾达高冥。
旅馆相逢即故乡,别筵谁遣近垂杨。燕山二月春犹薄,欲赠烟丝苦不长。
辟门通绿野,拓境亘青岑。宛转繁花径,参差嘉树林。
曲房容宴息,高阁快登临。杖履生平阔,兹园独赏心。
烟波极目已沾襟,路出东塘水更深。
看取海头秋草色,一如江上别离心。
一变姓名离百越,越城犹在范家无。
他人不见扁舟意,却笑轻生泛五湖。
春夜开筵宴钜公,英英豪气吐霓虹。诗歌白雪篇篇锦,酒泛流霞艳艳红。
玉烛银台光绮席,罗帷绣幕霭香风。醉来却意游仙兴,一曲霓裳度月宫。