情脉脉。帘卷西风争入。漫倚危楼窥远色。晚山留落日。
芳树重重凝碧。影浸澄波欲湿。人向暮烟深处忆。绣裙愁独立。
朝来烟雨繁。金炉香缕翻。坐久还慵立,眠多愁梦烦。
掩重门、落花流水,依稀随断魂。
断烟撩乱。霁景穿庭院。草色苔痕添一半。染得秋光堪玩。
流苏帐晓花开。海棠几蕊簪来。昨夜熏笼香冷,新寒多上妆台。
湘钩揭。梧桐落向银床咽。银床咽。半庭斜日,数堆黄叶。
绣屏一缕销香怯。花阑又见飞蝴蝶。飞蝴蝶。怪他轻薄,捣衣时节。
无数灞陵桥畔。离人泪染。一生空自管销魂,只赢得、腰肢软。
陌上栏头长见。翠丝分线。和烟几度荡斜晖,误紫燕、归来晚。
点点离魂如雨。轻狂随处。天涯不识旧章台,更阻断、游人路。
蓦地送将春去。燕慵莺怃。飘飘闪闪去还来,拾取问、浑无语。
红绡秋锁小栏西。绿鬟鸾镜低。晓妆初罢思依依。
徘徊花影移。
沉水爇,绮栊垂。闲愁不上眉。鸳鸯新绣裌罗衣。初寒半暖时。
风飘黄叶怆辞枝。楼前处处飞。闲来无闷亦凄其。
方知秋气悲。
堪叹处,可怜时。倚栏空自知。徘徊魂梦欲何依。沉吟黯黯思。
海棠睡惹流莺恼。又是清明过了。杨柳水边多少。愁绪萦芳草。
杜鹃枝上东风悄。碧玉栏前人杳。一夜绿娇红老。只恐春归早。
小院闲无事。步花阴、嫩苔雨渍。弄明光、几叠琴弦腻。曲槛畔、情何似。
静对圣贤书史。一炉香、尽消梦思。翠幕外、东风起。不觉又、欲瞑矣。