日上花梢睡未醒。绣衾香暖梦留人。依依柳眼天边碧,澹澹山眉镜里青。
无意绪,惜娉婷。绿阶芳草伴愁生。东风吹梦知何处,空听流莺槛外声。
泪雨琼姿娇半吐。又一夜、风摇鬟雾。绣陌啼莺,画梁归燕,莫便催春去。
脉脉柔情慵未足,叹寂寞、玉容难赋。今夜黄昏,明朝庭院,空锁重门暮。
翠烟无意撩书幌。带芳草、侵云渐长。晚风初作落花声,九十将阑未赏。
南园路、风光暗想。听唤雨、鸣鸠两两。小池水皱萍漪绿,泛得红香惝惘。
朝来烟雨繁。金炉香缕翻。坐久还慵立,眠多愁梦烦。
掩重门、落花流水,依稀随断魂。
杨柳弄柔黄。缕缕纤长。海棠风醉艳红妆。折取一枝归绣户,细玩春光。
春日对春妆。莺燕笙簧。横塘三月水流香。贴水荷钱波动处,两两鸳鸯。
薄暮峭寒分。罗簟香焚。粉墙留影弄微曛。一缕茶烟和梦煮,却又黄昏。
曲曲画湘文。静掩巫云。花开花落负东君。嫌取花开花又落,都是东君。
终日掩重门。莺燕纷纷。昼眠微醒觅残魂。强起亭亭临镜看,重整双云。
倦倚碧罗裙。又早黄昏。侵阶草长旧愁痕。惟有垂杨千尺线,绾住馀曛。
日暖茱萸好,霜飞菡萏衰。碧云山外夕阳催。自有竹篱斜径、菊花开。
烟重迷疏柳,阴浓笼湿苔。画楼时送暗香来。且去待看明月、倒金杯。
庭际花枝袅,帘前汉渚横。断肠何必问吹笙。但见海棠叶上、露星星。
墙月深深照,炉香细细零。谁家闺妇又砧声。搅得梦魂无赖、不堪情。
门掩瑶琴静,窗消画卷闲。半庭香雾绕阑干。一带澹烟红树、隔楼看。
云散青天瘦,风来翠袖寒。嫦娥眉又小檀弯。照得满阶花影、只难攀。