点点离魂如雨。轻狂随处。天涯不识旧章台,更阻断、游人路。
蓦地送将春去。燕慵莺怃。飘飘闪闪去还来,拾取问、浑无语。
红绡秋锁小栏西。绿鬟鸾镜低。晓妆初罢思依依。
徘徊花影移。
沉水爇,绮栊垂。闲愁不上眉。鸳鸯新绣裌罗衣。初寒半暖时。
风飘黄叶怆辞枝。楼前处处飞。闲来无闷亦凄其。
方知秋气悲。
堪叹处,可怜时。倚栏空自知。徘徊魂梦欲何依。沉吟黯黯思。
海棠睡惹流莺恼。又是清明过了。杨柳水边多少。愁绪萦芳草。
杜鹃枝上东风悄。碧玉栏前人杳。一夜绿娇红老。只恐春归早。
小院闲无事。步花阴、嫩苔雨渍。弄明光、几叠琴弦腻。曲槛畔、情何似。
静对圣贤书史。一炉香、尽消梦思。翠幕外、东风起。不觉又、欲瞑矣。
日融和,花媚妩。粉蝶摇枝娇舞。轻风吹落小桃红,燕子衔归绣户。
草芊绵,人容与。共羡春光如许。紫骝金勒系垂杨,拾翠寻芳伴侣。
门掩瑶琴静,窗消画卷闲。半庭香雾绕阑干。一带澹烟红树、隔楼看。
云散青天瘦,风来翠袖寒。嫦娥眉又小檀弯。照得满阶花影、只难攀。
庭际花枝袅,帘前汉渚横。断肠何必问吹笙。但见海棠叶上、露星星。
墙月深深照,炉香细细零。谁家闺妇又砧声。搅得梦魂无赖、不堪情。
日暖茱萸好,霜飞菡萏衰。碧云山外夕阳催。自有竹篱斜径、菊花开。
烟重迷疏柳,阴浓笼湿苔。画楼时送暗香来。且去待看明月、倒金杯。
终日掩重门。莺燕纷纷。昼眠微醒觅残魂。强起亭亭临镜看,重整双云。
倦倚碧罗裙。又早黄昏。侵阶草长旧愁痕。惟有垂杨千尺线,绾住馀曛。