斗室安居广,炉香乐性闲。
不欺幽独境,无愧两仪间。
乌鸟私情虽孝恳,谀人藐主岂忠诚。
堂堂在耙天潢派,何必陈情以伪名。
时当夏日临,酷暑避无地,
唯对碧岩山,清凉又安逸。
祖宗疆哉陷西戎,得复来归悉怛谋。
不受生降唯守信,死年褒赠复何忧。
唐代司晨有牝鸡,灭残宗室殆无遗。
若非仁杰擎天力,李鼎将移属武媚。
历代成规如谨守,五朝八姓诰封新。
改辞易面何无耻,视古夷齐不愧心。
父礼契丹输左衽,尊夷割地表称臣。
降戎借势冠裳倒,万古春秋一罪人。
弑君杀父乱纲常,弟戮其兄促灭亡。
上下交片仁义绝,背违天理应难昌。
飘然六出舞长空,四顾楼台玉砌中。
却被两般来点破,鹤呈丹顶树头红。
握兵定策擅朝权,天子门生任劫迁。
教党愚君为得志,他年类灭是谁愆。