帝国云天上,乡关渺何许?城头日色黄,隔壁闻吴语。
忽忽有所思,默默久延伫。人情别离好,共处谁怜汝?
甫里县西角,吴淞水流澌。吾往不能归,入门复咨赍。
小女来相将,牵衣问何之。人生会有适,怜汝途姑时。
谢公四十馀,高卧东山间。妻子来相问,掩口笑不言。
长安公与卿,富贵多少年。徇时岂不能,吾志不其然?
所以任公子,长垂百丈缗。
刘毅无甔石,一掷百万钱;淮阴置母冢,行营万家田。
英豪不在此,意气聊复然。安能效拘儒,规规剪剪焉?
东海有大鹏,扶摇负青天。可怜蜩与鸠,相笑榆枋间。
长江涌块石,万古江中浮。倚空结危构,凌波成奇游。
僧呼鼋鼍出,客指蛟龙湫。云开钟山岑,日映扶桑洲。
海峰三数点,甫北一航舟。百年战争息,江水此安流。