展开阅读全文
山如天目高,水如天目急。
明月如乡人,不速推户入。
问月从何来,天梯几何级。
辛勤度参井,万里远相及。
碧透银河乾,清浸玉宇湿。
穆金无限波,潋滟手可汲。
萤驾风叶迁,蛩枕露梗泣。
边秋徂年悲,匣古铜华涩。
稻畦抱瓮灌,茅屋索綯葺。
月兮随人归,买酒共君吸。
老蟾亭午潭澄阴,雄虬怒吼雌虬吟。
空岩纳息耳应心,写之以神寓之音。
大音激越风振林,细音窈眇云起岑。
天机不动天和深,非亏非成非古今。
博山一点蓬莱沉。
两窗明月一庭霜,佛屋风铃语夜长。
孤酌不多人易醒,九回肠付篆盘香。
何人地下管天条,不是皋陶即是萧。
金埒漫夸钱过斗,铁围宁问玉垂腰。
登进英才追庆历,开延正论踵咸平。
朝廷有道长如此,拜赐宫衣信是荣。
雨足秧分甽,风清麦弄岐。
圣心涵水镜,即是太平基。
展开阅读全文
青田鹤翁杜德机,天根月窟手探之。
婴儿姹女熟搏弄,妙处不许旁人知。
渠家庭院纷花药,啄木黄鹂几推却。
流苏百子卧春风,万慾难供无底壑。
生门死户一线间,内丹走尽求外丹。
明朝赤黄裂大山,护鼎龙虎方闲闲。
突兀谁家楼,风雨岁薄之。
水染危欲压,小柱亦半欹。
匠斧睨其旁,搏手难独支。
南山有奇材,细钜不可遗。
折屐碁边情易矫,捋须筝畔泪难禁。
何如拍手招元放,玉室金堂深更深。
青山流水晓葱胧,读遍黄庭万境空。
羔瓮无缘浇舌本,貘屏有分护头风。
人谋历历既未济,民力班班大小东。
陶写此怀须好句,殷勤时与寄来鸿。