莲房折尽只留荷,露盖班班一丈过。
高下横斜无定影,聚凉着得月明多。
房公堂是盖公堂,漏下无声日正长。
应念常山蛇阵处,有人搔首立斜阳。
三世不异爨,一门皆力书。
此风今所少,他行特其余。
藻锜明疏牖,萱窝护碧除。
春光元自在,遗梦杳安舆。
郁郁年来亦欲东,穷魔挥斥欠天蓬。
得甜自喜皆花蜜,与苦相忘独蓼虫。
张望红粳新作业,
倒劄枯藤立晚风,山光不与水俱东。
苹花落尽芦花老,地阔天高一个鸿。
好个牵牛织女天,凄其独夜不成眠。
柳家细婢何能问,太尉粗人祗自怜。
比翼难磨终古恨,妩眉未了宿生缘。
新凉如水谁消得,平等天公也解偏。
遨头不管菊花寒,簇队晨登上将坛。
戏马台前千古事,筹边楼下万人看。
弓声浏亮秋风劲,旗采精明宿雨乾。
后部铙歌归较晚,雪西烽火报平安。
路突亭依石,林凹渚见沙。
嵚危几岣嵝,深蔚似琅琊。
客仙惊寒思,僧闲忘岁华。
两窗风露影,一树枇杷花。
展开阅读全文
於皇永昌陵,食龟大梁都。
坐控天下枢,卜世周鼎俱。
圣贤六七作,夷夏同康衢。
怀鸩玩积安,厝火忘细娱。
黼京相与乐,兴亡视如无。
元气付一锢,膏血供百须。
但知豢富贵,金珠润黄垆。
岂料醉梦中,蛊瘵生华腴。
凄风暗离黍,斜阳渺烟芜。
空令老忠简,渡河死犹呼。
南来吴会雄,北望汴水枯。
迓续赤帝脉,羁縻黄头胡。
楚蜀壮襟带,江淮丰灌输。
以此图中原,所嗟欠谋夫。
平园旧宾客,清灯耿寒炉。
搔首宿感集,拊髀流光徂。
理乱有成鉴,天高不容呼。
拟古赋二京,举一通三隅。
谓堕狗监舌,宁老瓜芋区。
谁能齿皋朔,俳优杂星巫。
芙蓉归去来,月落长庚孤。
大桡甲子一串穿,东州西州走诸禅。
芭樵虚实果何物,橄榄苦甜犹问天。
华光佛寿十二劫,瞿昙像法一千年。
两翁见子肯倒屣,好为推到无生前。