万斛精神一握身,清吭宛转欲飞尘。
鸡才唱后便知晓,燕未来前先得春。
惊觉海棠休苦睡,提醒杨柳莫空颦。
最怜吉语能相报,麦熟同为鼓腹人。
花片墙阴晚,禽声屋角晴。
东风犹峭在,煨芋坐深明。
鹦鹉琵琶恨,融归十四弦。
拨寒红玉笋,拍暖绣金莲。
梅影春风裹,茶声雪水边。
自怜还自笑,星发照婵娟。
沂水春风弄夕晖,舞雩意得咏而归。
为何与点狂曾晢,个裹须参最上机。
展开阅读全文
温明好天气,猛忆湖山遨。
平堤到处柳,流水谁家桃。
樽斚选胜槛。笙歌唤轻舠。
百需不移具,一醉何庸逃。
膜鼓着日紧,纸鸢得风高。
买归不论价,矜诩相为豪。
迅晷略两眼,柔飔摇三毛。
闹裹梦已破,闲边趣方牢。
摘桑暮西崦,浸谷朝东皋。
病来饭即药,客至茶当醪。
云烟面目稔,笋蕨气势鏖。
腰顽渠称鹤,脚硬难为鳌。
吾非东山谢,亦非华阳陶。
泊乎华阳陶。泊乎潜溪潜,
万事随所遭。
脱却布裤博米归,岗泥滑滑行苦迟。
打麦作饷知何时,阿婆饼焦涎满颐。
更愿春蚕一百箔,卖新得价丝贵乐。
葫芦沽酒和家酌,免教灶妇嘲姑恶。
劝农冠盖出江干,马上东风觱栗寒。
珍重春衫唾花碧,画眉狼籍道傍看。
竹屋茅檐一树斜,冰霜意气盖韶华。
有余不尽如知道,半已青青半尚花。
寒瓶虚插一枝斜,留待春风放霁华。
已信不冰方着水,可怜欲槁更开花。
龙徙三湫宅,山飞百道洪。
云车风马去,福地洞天空。
苍莽浑沙积,崎岖没径通。
等闲陵谷变,惊倒白头翁。