有美人兮古锦官,落花芳草几凭栏。纷纷世故肱三折,忽忽年华指一弹。
诗到考槃须熟讲,易于未济莫轻看。门前尺雪青灯夜,尚欲从公扣两端。
饱鹜避弓横渚,惊鳞透网平波。
一段春光摇曳,几双静眼摩挲。
间台珍馆严鹤林,老桂钜竹笼春阴。
骑鹤仙翁杳莫寻,适从何来貂插金。
裳佩丹青杂璆琳,旗旛绣采薰甲沉。
蕊函三洞罗森森,云璈九奏锵愔愔。
拥炉步虚摇箕参,稽道寥阳祈博临。
庭下朝谒纷冠簪,愿言福寿高於岑。
问子为谁对辄瘖,以目代口手拊襟。
伊民豺虎国蠹蟫,细大敲剥无遗针。
凛虞膏血供几砧,巧腴曲媚求回心。
天首少戢汤火燖,庶几沸鱼逃釜鬵。
上帝福善祸必淫,高目下耳一监歆。
察此颂祷皆呻吟,革彼飞鸮怀好音。
呜呼爱而祠者古,畏而祠者今。
安得皞相忘,武城弦歌单父琴。
肧腪造化妙天家,趁得辛夷未首花。
浊水淤泥还絮白,枯株朽树亦芳华。
长空光眩鸣皋鹤,厚地寒侵入宇蛇。
钜竹南墙清绝甚,一编孟子一瓯茶。
亨衢方四十,满谓乃翁如。
为底澼洸药,依然城旦书。
光尘风物裹,消息事情初。
束起东西玉,功名富贵余。
玄英范老闻风起,俱为羊裘一钓丝。
堂扁三贤非本意,何如只号子陵祠。
旧雨人无半迹来,惺惺独坐眼慵开。
却嫌飞絮犹多事,点破门前一径苔。
青女笼晴试小春,门前沙路净无尘。
平洲水竹因依好,白鹭飞来不避人。
华堂横架晴虹壮,来凤结巢长一丈。
中间赑屃谯楼势,两旁坡陀翼城样。
相攸尔居莫此乐,得意鸣声相下上。
同时啐啄三四雏,尽日往来千百饷。
欲飞未飞翅羞涩,似定不定跂摇漾。
施施引趁女墙行,戢戢教升危堞望。
黄金铸印分裹有,何用芹泥呈瑞象。
主人长健燕长归,但愿春风不相放。
车骑空朔庭,楼船下东瓯。
风雪闹鹅鹜,壮士得志秋。
青萍玉櫑具,白马金络头。
赋君古战场,鬼哭燐火愁。
元戎得君来,如得范庆州。
厨酒不待熟,夜半呼兵篘。
君言蜀赤子,风雨寒飕飗。
愿为大芘屋,莫作偏重舟。
元戎一笑领,君更三日留。
吾闻喜不寐,好善天下优。