展开阅读全文
闻之善治水,不与水争势。
顺流导汉漾,徐当过三澨。
又闻善登山,不与山争力。
缓步出朝阳,晚亦到崧极。
展也曹沪南,所学见所履。
致身以登山,应物以治水。
几年蚕丛州,归问长安道。
巴船五百料,太半外省草。
白驹在彼谷,桑扈莺其领。
人物方眇然,惜此方眇然,
惜此尺璧景。疏梅耿绝碕,
飞梦随去浆。索蓍为占之,
圣功得蒙养。
展开阅读全文
泊然无营如子云,挠之不浊如黄宪。
清静勿扰如曹参,躬行不言如石建。
古人与稽今人居,外若不足中有余。
治中别驾寄途耳,用则天下皆华胥。
东风昨夜收雨脚,杨柳亭前小盘礴。
楚江君去定思君,有酒一杯须满酌。
溪山民物古,政理器能宽。
平易见眉睫,明清生肺肝。
春风帘影暖,霜月研声寒。
野老自相语,元丰崔长官。
溯紫催飞舄,攒红簇去鞍。
吾邦倾市送,旁邑塞涂看。
清庙登牺象,明庭峙孔鸾。
野翁麋鹿友,时与讯平安。
骤暖揠芳意,薄游烘软尘。
乱山云气晓,啼鸟杏花春。
人物少催老,物华新换陈。
一声铿尔瑟,沂水绿鳞鳞。
梅子酸犹浅,桃花艳已饶。
春风开口吸,明月换肩挑。
鹤向平湖放,猿从古洞招。
出门天地阔,何处不逍遥。
展开阅读全文
孤松郁涧底,老柏生石罅。
斗州汉水曲,着此健别驾,
审固外体直,为仁正如射。
万事春冰融,所贵过者化。
雷园阳关酒,葵药纷娅姹。
加餐时寄书,相望无几舍。
美官谁不爱,所贵以道得。
道足以得之,有底去尤力。
祥麟快掣锁,玄鹤不受弋。
此意关重轻,当有识者识。
钦永早患失,光禹晚志得。
飘风一鸿毛,何能盎人国。
已重物乃轻,此理要深识。
方寸浩然气,天地吾其塞。
富贵纷探骊,功名竞骑虎。
眉端万国愁,公意良独苦。
五年安边功,绝口不自语。
仙帆去蓬莱,急流一砥柱。