瓶笙吹彻砚蜍乾,独有梅花伴夜寒。
万境空明香一点,世尘元自不相干。
万里春风一札书,锦幢绣旆二难俱。
殷红荔子武侯渡,深碧藕花房相湖。
家庆盛於群玉府,身名荣过执金吾。
人生信是团栾好,我亦归谋种芋区。
汗血嘶风草正青,眼中万马斂春坰。
檄书纵不烦师鲁,荐藁犹当出古灵。
杜若扶疏明远渚,荼蘼猗靡馥中庭。
天梯行遍乌奴去,到手深杯莫暂停。
扁舟触热下涪忠,肩耸无人肯拍洪。
诗送凉风天外至,鱼龙起舞浪化中。
欲识新年课,都非旧日图。
词分诗料帐,酒夺饭工夫。
锻息柳边手,镊闲花裹须。
寒消芳草绿,打急办行厨。
蝴蝶深深浅浅黄,被春恼得一般狂。
打团飞入菜花去,自信世间无别香。
绮疏浸影槐龙转,绣户浮香艾虎垂。
砚冷玉蜍金井水,手抄警戒爱君诗。
展开阅读全文
仓庚仓庚,集谷之苕。
谓汝也幽,而岂其乔。
勃鸠勃鸠,有安斯巢。
矜妇之功,不念鹊劳。
决决杜鹃,念归何悲。
岂知汝归,不如未归。
翩翩玄鸟,群雏相依。
羽毛浃矣,同乳异飞。
负阴抱阳,均此一气。
孰使然哉,凄其永忾。
客程欠舞彩衣斑,懒把茱萸对酒看。
凉思着人穷脚健,丰年到手老怀宽。
有风不怕江流逆,无愧何忧蜀道难。
但愿浣花花好在,免教杜曲眼长寒。
娑竭宝藏移,列缺云气从。
平地决为壑,殓人锐於锋。
丰年变菜色,乐土生愁容。
须烦霹雳手,左耳劙乖龙。