饼吃红绫空复忆,钱分白打底曾知。
推排风雨清明过,只有梨花三两枝。
肃容盛气不璇霄,不作投壶玉女娇。
坡老堂前微扑面,伊川门外骤齐腰。
得风还解掀天起,带雨才能控地飘。
无限陈根生意动,早看绿长后园蕉。
展开阅读全文
云汉应是纪,尾艮首起坤。
直坤导岷江,略艮赴海门。
我家海之角,我行江之源。
秋月几改弦,落涨频移痕。
金山手可挈,牛渚气欲吞。
追前趣倍道,殿后虞策奔。
主宾会面适,儿女问事繁。
舡灯半悲喜,村醪杂清浑。
王阳正怀亲,石洪未报恩。
飚帆鹏翼饱,浪柂鹰尾翻。
姑熟人物远,秋浦风景存。
彭郎饫牲酒,小姑豔幢幡。
两矶峭植柱,万壑哗吹埙。
浔阳荡波光,赤壁盘云根。
莫追白传梦,空招老坡魂。
黄鹤矗河汉,南楼頫川原。
刘郎别浦横,孙媛荒台蹲。
雄心漫衷甲,馁魄谁荐膰。
吊古君雅志,怀人儿新婚。
等为身名谋,难以世俗论。
沌口出百盘,水府迷三元。
沙市俗更凋,渚宫名徒尊。
楼艦却长鲸,艬舟进伏鼋。
夷陵晓未霜,秭归冬犹温。
玉虚想奇崛,莲碚辞嚣喧。
楚些风骨变,巴歌舌齶反。
屈平坐落寞,昭君若悲酸。
悬知凤铩翮,不知鹤乘轩。
巫峰又郁起,赤甲方横骞。
直登黄牛堡,极目秦关昏。
泗水飞沉周宝鼎,霸城遏住汉铜人。
人心不似无情物,多少英豪入魏秦。
看花何必只长安,到处韶华总一般。
可是家贫风物晚,郎当莴笋斗春盘。
晋将屈乘饵来虞,越送西施买断吴。
马齿虽高人未老,五湖风月襢陶朱。
萱长宜男草,榴开结了花。
欢声喧令节,庆事属天家。
唤晴山鸟滑,辟暑水花明。
蜀隶绵犹重,吴侬葛自轻。
交情潘接魏,师法尹从程。
鹅鸭堪供客,多烦拗项烹。
坡颍风流几许年,依然夜雨落花边。
白头故媪斧忘轑,红颊诸孙衣解牵。
聚雁沙平江百折,养鹅水暖柳三眠。
行厨洗玉更为寿,父老来看许近前。
东风换骨立成仙,五色终迷自古然。
龙变未符今举谶,鹤来当验后科缘。
情如中酒宜亲酒,命合腰钱会有钱。
许买娉婷供老伴,不妨迟得两三年。