未须裘马去翩翩,风物名家自俨然。
数幅轻罗留结苎,一杯芳草寄题笺。
青衫客散河桥柳,暮雨春归寒食天。
定向林间呼小阮,荷湖新着钓鱼船。
眼里金台不可登,江天一醉几年曾。
欹巾曲槛过鸣雨,苾步斜阳到塔棱。
咏逐蟾流开夕帐,坐分虫语暗秋灯。
谈交亦自风尘好,独宿孤游也未能。
百花风雨泪难销,偶逐晴光扑蝶遥。
一半春随残夜醉,却言明日是花朝。
宦学新移近礼闱,行经旧邸思依依。
飞帘巷口人曾拂,舞辔街心马似归。
粉障自寻题处迹,薰炉重对护时衣。
归家少妇迎门问,妆阁帘闲燕可飞。
世外人应见面难,一灯高兴石门残。
生波入槛浮春浅,细雨横舟湿夜寒。
彼岸似闻风铎语,此心如傍月轮安。
不知天上婆娑影,偏照恒河渡宰官。
偶来东浙系铜章,只似南都旧礼郎。
花月总随琴在席,草书都与印盛箱。
村歌晓日茶初出,社鼓春风麦始尝。
大是山中好长日,萧萧衙院隐焚香。
曲台双白鹤,日赋十餐钱。
良为升合资,留滞江海年。
传呼卿出入,引吭飞舞前。
轩墀看鹤人,时与小翩翾。
凤皇犹可饲,安得羽中仙。
枫隐号蝉急,林开放躭轻。
柳烟眠际稳,江月醉余清。
夜色遥湘渚,秋阴冷岳城。
还怜洞庭水,渔笛与歌声。
魏国乃为累,万古悲公子。
世上无神仙,英雄如是死。
欲识金银气,多从黄白游。
一生痴绝处,无梦到徽州。