桃花红绽断桥边,杨柳垂阴散绿烟。记得少年曾取醉,玉人扶上总宜船。
窗户碧玲珑,看山面面通。树涵云外雨,凉度水边风。
瀹茗嗔童懒,挥毫对客雄。笑谈如著我,也入画图中。
罗浮山下著青鞋,蹋雪曾看烂熳开。好似人家茅屋底,一枝先占短墙来。
美人别后动深思,春到南枝总未知。记取灞桥明月夜,忍寒花下立多时。
湿云压地雪花乾,一日狂风十日寒。不管春光满邻屋,却从墙角借来看。
风来水面绿生波,云净山头翠拥螺。白鸟惊飞背人去,一声何处采菱歌。
折梅江上赠人行,此是东风第一程。从此不须凭驿使,看花直到豫章城。
山接天台路万重,仙家楼阁杳难通。不知昨夜溪头雨,流出桃花几许红。
楼倚溪头水,溪环竹外山。扁舟垂钓者,相对白鸥閒。
石濑清冰合,黄山白战鏖。道人禁得冷,扶醉过溪桥。