秋雁去极浦,寒星落远山。太虚混茫外,群动有无间。
中夜数声橹,孤舟何处还。
十里菰蒲百顷陂,秋风袅袅荡涟漪。旅游已信江湖远,水国犹将昼梦疑。
百芳不奈秋风急,唯有芙蓉特拒霜。本以南州积炎德,一为名误客殊方。
枣下人不行,四旁生蒺藜。秋来见成实,粲粲青红垂。
敲树落碧瓦,溅石投赤矶。纷纷竞口实,聊混儿女为。
树上已空枝,树下亦有蹊。人事但如此,桃李真自欺。
圣瑞归文子,珍符属孝孙。储精凝景命,端拱辑群臣。
礼乐成中典,人神定一尊。亮章新物睹,咸秩备司存。
成德兼明察,弥文付讨论。积高参斗极,因吉际乾坤。
候景迎长日,萌芽发旧根。律风乘广莫,卦气起昆仑。
阊阖开黄道,星辰拱紫垣。奉瑄严太一,推策本轩辕。
八庙森重构,诸侯盛骏奔。荐馨光裸玉,告嘏逮归吊。
旄纛罗千乘,旂幡径九门。龙蛇影摇动,鹅鹳势飞翻。
士勇欢凫藻,天晴候晏温。幔城横象魏,玉果会春园。
严警连宵鼜,周庐次属鞬。望云舒锦石,揖月上金盆。
广乐欢来格,升烟续载燔。颂釐如响答,终事寂无喧。
辇路祥飙转,端门旭日暾。天鸡还自舞,仙鹤为孤骞。
河汉惊垂象,雷霆浃厚恩。画衣期不犯,肺石更何冤。
长乐尊无贰,椒房庆已蕃。睿心先广爱,大策重临轩。
瑞典兼河洛,欢心极镇藩。名山已望幸,天意肯周爰。
愿上公车奏,来趋白兽樽。心知搢绅义,展采讵难言。
传家推德祖,似舅识刘牢。刻意鸿都学,精心常侍曹。
万金酬六体,一字秃千豪。讵有修文事,苍苍空自高。
固安功次异萧陈,深怪材官亦致身。高卧闭钳天下口,不忧圣主责愚臣。
虑澹事从简,兴发谋岂豫。退朝建礼门,走马长楸路。
阴风脱林槁,朝日破寒雾。简书亦优游,宾友慰迟暮。
神仙未尝学,皋壤欣所慕。静境出自然,胜游非浪聚。
杯觞谋须臾,肴蔌讯无虑。赏音愧闻弦,和歌容执御。
病身常自力,杖屦及比邻。继日伤霖雨,深居若避人。
阴苔无数绿,秋草一番新。入夜添凉冷,书灯顿可亲。
悬车束马太行道,取鲁并齐七十城。今日朝恩俱卧閤,故人应得老人情。