展开阅读全文
红颜辞巩洛,
白首入轘辕。
乘春行故里,
徐步采芳荪。
径毁悲求仲,
林残忆巨源。
见桐犹识井,
看柳尚知门。
花落空难遍,
莺啼静易喧。
无人访语默,
何处叙寒温。
百年独如此,
伤心岂复论。
法堂犹集雁,仙竹几成龙。聊承丹桂馥,远视白云峰。
风窗穿石窦,月牖拂霜松。暗谷留征鸟,空林彻夜钟。
阴崖未辨色,叠树岂知重。溘此哀时命,吁嗟世不容。
无由访詹尹,何去复何从。
灵沼萧条望,游人意绪多。终南云影落,渭北雨声过。
蝉噪金堤柳,鹭饮石鲸波。珠来照似月,织处写成河。
此时临水叹,非复采莲歌。
展开阅读全文
薄命夫壻好神仙。
逆愁高飞向紫烟。
金丹欲成犹百炼。
玉酒新熟几千年。
妾家邯郸好轻薄。
特忿仙童一丸药。
自悲行处绿苔生。
何悟啼多红粉落。
莫轻小妇狎春风。
罗袜也得步河宫。
云车欲驾应相待。
羽衣未去幸须同。
不学箫史还楼上。
会逐姮娥戏月中。
展开阅读全文
天寒海水惯相知。
空床明月不相宜。
庭中芳桂憔悴叶。
井上疎桐零落枝。
寒灯作花羞夜短。
霜鴈多情恒结伴。
非为陇水望秦川。
直置思君肠自断。
展开阅读全文
兔影脉脉照金铺。
虬水滴滴泻玉壸。
绮翼雕甍迩清汉。
虹梁紫柱丽黄图。
风高暗绿凋残柳。
雨驶芳红湿晚芙。
三五二八佳年少。
百万千金买歌笑。
偏着故人织素诗。
愿奏秦声采莲调。
织女今夕渡银河。
当见新秋停玉梭。
展开阅读全文
洛浦流风漾淇水。
秦楼初日度阳台。
玉轶轻轮五香散。
金灯夜火百花开。
非是妖姬渡江日。
定言神女隔河来。
来时向月别姮娥。
别时清吹晴箫史。
数钱拾翠争佳丽。
拂红点黛何相似。
本持纤腰惑楚宫。
暂回舞袖惊吴市。
新人羽帐挂流苏。
故人网户织蜘蛛。
梅花柳色春难遍。
情来春去在须臾。
不用庭中赋绿草。
但愿思着弄明珠。
展开阅读全文
后宫唯闻莫琼树。
绝世复有宋容华。
皆自争名进女弟。
定觉双飞胜荡家。
愿并迎春比翼燕。
常作照日同心花。
闻道艳歌时易调。
忖许新恩那久要。
翠眉未画自生愁。
玉脸含啼还似笑。
角枕千娇荐芬香。
若使琴心一曲奏。
幽兰度曲不可终。
阳台梦里自应通。
秋树相思一枝绿。
为插贱妾两鬟中。