双鸟枝头弄早春,若为飞去报音尘。青绫月冷空庭曙,正对残灯忆远人。
三峰过残雨,独树冥返照。鸟外寻片云,霞边发孤笑。
若人沧浪心,挂席淩海峤。白社偶香缘,清江隐渔钓。
缅怀中林期,负我苏门啸。荣贱非所知,君其可同调。
曾逐嫖姚立战勋,汉庭方识耿将军。千钟已遂荣亲愿,一剑常思报主勤。
花拂莱衣春尚早,月明姜被夜初分。东吴此乐应稀少,忠孝于今几处闻。
残粉空香玉露垂,石坛星夜影离离。白头已遂滋泉钓,拟待秋风寄一枝。
乍见琳琅忆澹游,恍然金薤想湖州。谁将史籀临池法,醉扫湘江几叶秋。
西胶博士金门客,白马青袍夹城陌。天池种藻上林花,身受皇恩不顾家。
春风几见桥门柳,禄米唯应足沽酒。囊无一物寄妻孥,箧有空书示僚友。
忆昨骊驹未别乡,新宁山水竞风光。县人争揖芭蕉馆,墨客都寻柿叶房。
六平山下秋同屐,半占峰南夜联席。别后相思何处寻,凤台碧草连天色。
王门记室最情亲,官暇相过德有邻。飞札定应思漫士,因风也或寄樵人。
紫骝嘶逐玉花骢,曾是沙场百战功。今日宛驹无汗血,落花芳草灞陵东。
锦袍纱帽去飘飘,风木声中思转遥。春树暮云愁对酒,绿波芳草暂停挠。
白门月曙闻孤笛,杨子江寒见落潮。此度宦游须补报,未应空荷圣明朝。
城里青山闻梵音,灵源高阁影沈沈。鸟边祗树人烟近,象外云花野照深。
苔色满廊行履迹,月明空界印禅心。自怜人代多氛垢,未得焚香礼遁林。
羽人重周游,踪迹半天下。渡海窥蓬壶,寻云历嵩华。
朝登徂徕顶,夕眺琅琊台。盘桓三珠树,酝藉九霞杯。
长生大道应无外,婴儿姹女遥相待。金鹅结蕊养神丹,玄牝垂根长脐带。
学道何妨暂出山,收琴卖药到人间。五侯七贵希相问,抱得瑶笙鹤上还。
还山宴坐璚林久,龙虎峰南一回首。秋风入洞雁蹄霜,忽忆乡山菊花酒。
归来宛是辽城鹤,满面犹酣太玄酪。仙歌未了泪纵横,残日潇潇陇树声。
谁知云水烟霞性,也动松楸霜露情。寒冬别我无诸郭,遥指仙都在寥廓。
横天鹤影佩声微,惟见千山雪花落。