逸人家住千金水,别墅閒耕濮阳里。人言此水直千金,尔独丘园厌声利。
莫爱西堂梦草时,羡君亦有好连枝。河东三凤只如此,田氏一门谁更奇。
荒林野水金沙路,曾是先人旧行处。满月寒花色自幽,断肠风木声偏苦。
禾黍登场酒复篘,断壶剥枣宴同游。满堂醉舞多年少,愧我猖狂今白头。
云间片月悬秋汉,遥海星沉夜将半。感君兄弟苦留人,谓我天明莫分散。
綵毫将恨寄清酣,梦落西风濯锦潭。却忆故园凉月曙,断英残粉湿秋衫。
雁峰晴翠里,台古独登临。沙阜人烟积,山城海戍深。
野云飘杖舄,林吹拂衣襟。仙路无期达,空惊吊古心。
秋衾铜辇梦来稀,墨绶新县映赭衣。风木不堪寒夜听,寒鸿偏向别时归。
晴天入楚千峰出,积水边淮独树微。想到凤台朝觐后,宦游何处念春晖。
我昔大醉清晖楼,烛前醉眼如沧洲。九华五老将心远,七泽三湘随梦流。
湘纹卧簟清如水,纨扇平头小奴子。黄叶声声枕上来,白云片片床前起。
酒醒楼扉曙月凉,青绫犹觉茝兰香。向来水木通幽处,始悟丹青落醉乡。
兹晨看画重携兴,更喜仲容初战胜。黄门给事此同游,玉堂待诏曾留咏。
九月黄花酒满槽,主人洗盏客持螯。风流笑傲清晖里,到处争传牧隐高。
白帝城头乌欲栖,瞿塘峡里暝猿啼。山通剑门峨眉远,水落荆门郢树低。
公孙旧业知何处,十二危滩虎须怒。雁飞愁度百劳关,行人畏到三巴路。
绝壁连峰马道赊,石林残照几人家。垂萝夹岸迷天影,午夜沧波逗月华。
巫阳缥缈望中开,行雨行云尚有台。山花不省襄王梦,野鸟何知宋玉怀。
岷江一道向西来,蜀客帆樯逦迤回。洪涛有时不可下,滟滪当头大如马。
纷纷世路羊肠曲,岂独瞿塘骇心目。尽知险处重周防,谁肯安流虑倾覆。
使君高谊轻常调,吏散披图但长笑。明朝身到五云端,下见瞿塘一杯小。
官柳拂晴烟,情多又别筵。且倾寒食酒,将赠绕朝鞭。
远树青云外,孤帆夕鸟边。明朝相忆处,两地听啼鹃。
冠盖纷纷多宦游,怜君生事寄沧洲。半池草梦飞残雨,一片荷衣挂远秋。
卷幔云山天外小,近人鱼鸟镜中幽。遥知霜露松门夕,秋气寒泉兴未休。
黄鹤山前黄鹤楼,楼前江水古今流。英雄寂寞馀芳草,鹦鹉凄凉但远洲。
汉口月明鸿影度,武昌云断笛声秋。行人更莫频登览,铜辇时逢帝子游。
东林富猿鹿,下有静者庐。四壁无长物,一瓢常晏如。
青萝覆虚牖,落叶纷前除。初疑许由室,终类颜子居。
饭糗常自乐,饮泉非愿馀。双涧时浣衣,七岩閒著书。
何须洗双耳,始与尘事疏。