歌以咏言。
大魏承天玑。
胶漆至坚。
浸之则离。
皎皎素丝。
溺色染移。
君不我弃。
谗人所为。
市肉取肥。
酤酒取醇。
交觞接杯。
以致殷懃。
鲂{月隽}熊掌。
豹胎龟肠。
□鸟起舞。
凤凰吹笙。
橙橘枇杷。
甘蔗代出。
谁言去妇薄。
去妇情更重。
千里不唾井。
况乃昔所奉。
远望未为遥。
踟蹰不得共。
石榴植前庭。
绿叶摇缥青。
丹华灼烈烈。
璀彩有光荣。
光荣晔流离。
可以戏淑灵。
有鸟飞来集。
拊翼以悲鸣。
悲鸣夫何为。
丹华实不成。
拊心长叹息。
无子当归宁。
有子月经天。
无子若流星。
天月相终始。
流星没无精。
栖迟失所宜。
下与瓦石幷。
忧怀从中来。
叹息通鸡鸣。
反侧不能寐。
逍遥于前庭。
踟蹰还入房。
肃肃帷幕声。
搴帷更摄带。
抚节弹鸣筝。
慷慨有余音。
要妙悲且清。
收泪长叹息。
何以负神灵。
招摇待霜露。
何必春夏成。
晚获为良实。
愿君且安宁。
人生不满百。
戚戚少欢娱。
意欲奋六翮。
排雾陵紫虚。
蝉蜕同松乔。
翻迹登鼎湖。
翱翔九天上。
骋辔远行游。
东观扶桑曜。
西临弱水流。
北极登玄渚。
南翔陟丹邱。
浮萍寄清水,随风东西流。
结发辞严亲,来为君子仇。
恪(kè)勤在朝夕,无端获罪尤。
在昔蒙恩惠,和乐如瑟(sè)琴。
何意今摧颓(tuí),旷若商与参。
茱(zhū)萸(yú)自有芳,不若桂与兰。
新人虽可爱,无若故所欢。
行云有返期,君恩傥(tǎng)中还。
慊(qiè)慊仰天叹,愁心将何愬(sù)。
日月不恒处,人生忽若寓。
悲风来入怀,泪下如垂露。
发箧(qiè)造裳衣,裁缝纨与素。
浮萍依附在清水上,随着风儿四处漂流。
成年束发辞别父母,成为了夫君的伴侣。
从早到晚恭敬勤恳,遭受罪怨毫无缘故。
从前蒙受您的恩惠,如奏琴瑟欢乐和穆。
为何现在岁月蹉跎,远隔如商与参两宿。
茱萸自有它的香气,却不如肉桂和兰芷。
新人即使令人怜爱,不如过去所爱的人。
流云有返回之时,您的爱也许回转中途。
悲伤地仰天叹息,忧心将到哪里去倾诉?
日月不会永在天上,人生短暂如同寄宿。
悲伤的风吹入帷帐,泪水跌落像滴露珠。
打开箱子制作衣裳,裁剪缝纫洁白绢布。
浮萍:一种水生植物,比喻无依无靠,随波漂流的女子。
结发:汉族婚姻习俗。一种象征夫妻结合的仪式。当夫妻成婚时,各取头上一根头发,合而作一结。仇:伴侣。
恪勤:恭敬勤劳。无端:一作“中年”。
瑟琴:出自《诗经》,“妻子好合,如鼓琴瑟。”
摧颓:蹉跎。
茱萸:茱萸,又名“越椒”、“艾子”,是一种常绿带香的植物,具备杀虫消毒、逐寒祛风的功能。佩茱萸,中国岁时风俗之一。桂:应为樟科肉桂,非桂花。兰为何种植物,今尚有争议。
可爱:一作“成列”。
傥:或者。
慊慊:心不满足貌;不自满貌。愬:同“诉”。
不:一作“无”。所:一作“人”。寓:一作“遇”。
怀:一作“帷”。
发:打开。一作“散”。