下马邮亭忽喟然,数间茅屋起孤烟。
山花狼藉余无几,断送归心起杜鹃。
三日春霖发土毛,道傍芳草半人高。
马头问是棠梨市,一片梨花映小桃。
展开阅读全文
南晋今黄梅,东禅旧青莲。
曹溪竟何许,龙朔知几年。
我闻二祖师,属袂兹褊{左衤右迁}。
片言道有契,千古衣相传。
栽松与舂矶,为此一大缘。
朝追固若迫,夜度亦大遄。
迩来五百载,兵火数变迁。
惟余坠腰石,绳窍徒空穿。
堂堂吴生画,笔法世所贤。
绢素虽朽蠹,丹青尚依然。
嗟予二三子,平生慕真诠。
来游获瞻仰,投老当周旋。
独恨走俗状,明朝又加鞭。
临池更徘徊,圆荷汎漪涟。
血气侵凌不复豪,往来欹倒似乘涛。
宁知懒过嵇中散,亦有诗如谢法曹。
旧藁只堪供酱瓿,故人相赠有绨袍。
兗州宾主同风味,恶句烦公更一薅。
虢虢溪流碎玉鸣,野梅随处伴行人。
归欤路出临邛市,准拟沉浮麴米春。
一夜西风作晓晴,纷然花草斗欣荣。
苍松巧与天桃并,漫使诗人意不平。
去来何所喜,一雨应澄清。
憔悴有生理,叹嗟成颂声。
酒垆从客醉,村畽问农耕。
深得诹询意,谁能继此行。
枫叶霜余霞灿烂,苇药风起雪纵横。
铜陵江上秋容好,两绝新诗取次成。
照眼酴醿正及时,鞓红相映似相知。
天公应也怜芳意,一灵轻风宿雾披。
对月令人忆子年,别来重见望舒圆。
閒中情性南无界,物外光阴小有天。
连喜得官如得句,惯看乘马似乘船。
朝回共醉知何日,准拟春衣当酒钱。