展开阅读全文
连昌宫中马为乐,一时舞马黄金络。
君王养欲臣养文,忠鲠漫多宁救药。
嗷嗷万国风中船,樯倾柂坏夫何言。
潼关莫拒范阳贼,伤哉天厩空连钱。
翠华西去遥指蜀,应念霓裳旧家曲。
六军敢怒谁敢呵,马足空污太真肉。
始皇布漆徒坚城,元海斩木徒轻兵。
驱鱼驱雀强鸇獭,乃使后世蒙佳声。
乱离每忆升平日,忽对新诗重嗟泣。
望仙花草自春秋,怊怅六龙归未得。
穷愁长怕诗撩拨,幽愤须凭酒破除。
对酒更遭诗债窘,可堪毛颖不中书。
烧火驱寒去,衔杯待暖回。
家书万金值,怀抱一时开。
腊雪犹栖树,风光已着梅。
相过随处好,未怪损梅苔。
梅花破朝寒,似欲壮行色。
骎骎小骊驹,回首便数驿。
一鹗在云路,鸷鸟空累百。
从令马宾王,不是新丰客。
芡觜静缄秋水碧,梨腮深抹夕阳红。
近来诗社争相胜,幽讨冥搜字字工。
展开阅读全文
雨意止还作,天容寒未舒。
无聊怀剧论,何幸过穷居。
举白夜酾酒,剪黄朝荐蔬。
新诗閒鼓吹,旧隐乱丘墟。
轩冕时何晚,山林计亦疏。
中兴屈群策,入告莫踌躇。
世称儒雅擅青徐,今见君侯信不虚。
报政未空更绣水,除书先已易桐庐。
郡邻帝所旋趋召,地切家山勿恋居。
千乘来迎催去急,邦人何计挽行车。
似闻伐石旋诛茅,已见高堂荫乐郊。
百里湖山供眼界,满城桃李动春梢。
寒梅过尽看成实,乳燕飞来欲定巢。
何日登临閒信马,路边人复少年嘲。
展开阅读全文
去年夏六月,我来自临安。
滂沱一夜雨,原隰俱瀰漫。
挽仰忽再秋,秋旱亩浍乾。
嘉谷槁垂尽,万口空长叹。
我从相山来,朝云起巑屼。
油然遍寰宇,半道濡征鞍。
亭午至君家,檐声落惊湍。
诘旦视大田,青青已堪看。
会见百室盈,陋巷饱一箪。
何独解君忧,我心其少宽。
袭芳富卉木,秋炎苦摧残。
何叶顿欣荣,秀色良可餐。
带宜置尊酒,一洗儒生酸。
我虽不解饮,醒狂佐君欢。
展开阅读全文
道人野鹤姿,昂昂在鸡群。
谁能恋场粟,俯仰劳骸筋。
飘然欲何之,驻目西山云。
西山甲南昌,雄胜天下闻。
翠岩为之冠,有客许见分。
旋酌秀溪月,煮茗特劝君。
寄言翠岩老,吾将谢纷纭。
尚有鼻端垩,须烦为挥斤。