凭陵风雨上崔嵬,一见亲公病眼开。
似是前生师弟子,两年今日入山来。
展开阅读全文
饯别宜有酒,我无一杯潄君口。
送行当以赆,我无一物藉我手。
与君意气真相知,君尝谓予可言诗。
独有诗句堪送别,欲赋复止空嗟咨。
送君胡为三叹息,文酒从今失三益。
干戈日寻雅道衰,吾徒一别真可惜。
问君四海无家归,飘然此去将何之。
答云南阳善城守,屡以孤垒攘重围。
我今欲往诚有以,主帅好贤同邑里。
辎车傥许载病翁,长策犹能靖多垒。
骐骥君看伏枥姿,发虽种种心不衰。
胸中之奇老未吐,忍死山谷甘寒饥。
君不见元龙豪气真磊落,卧见许生自旁若。
时危康济乃丈夫,问舍求田匪余乐。
又不见越石夜半闻鸡鸣,披衣起舞贺友生。
风尘澒洞四海乱,英雄攘臂收功名。
古人相期盖如此,岂效世间儿女子。
出门惘惘色可怜,君亦为之殊可鄙。
壮君此语胆忽张,群忧散尽增激昂。
西风猎猎天落霜,千山凋林松桧苍。
寒菊始花黄且香,高空无云老鵰翔。
登山临水秋兴长,行人欲行送者伤。
我独不复伤,知君壮志殊未央。
为君援笔写长句,一洗古今离别肠。
稻田高下欲分畦,积潦瀰茫隔寸堤。
天意未收连夜雨,农功良苦半身泥。
一丸莫救风涛决,千顷空怜稼穑低。
朝满夕除应可信,望晴心绪忆昌黎。
昔日山前寺,兵余扫地空。
汝今能协力,真是宝林通。
德劭年高冠里闾,庆余犹及魏公舒。
似闻白鹤归华表,应有青刍奠故庐。
帝梦漫惊虞涧筑,史占空叹渭滨渔。
泫然东望无从弟,莫厕邦人会葬车。
蚊觜生花夜更长,睡乡蝴蝶正悠颺。
山僧不恤秋眠熟,连打钟声到枕旁。
小桥流水数家村,春入川原日自暾。
马上不知岚气重,误惊征袖湿啼痕。
一筇春色满郊畿,弹指淮南迅若飞。
丈室正须香积供,孤云聊作故山归。
长安城里风烟好,锦绣溪头笋蕨肥。
我有上林桃李约,未容随子赴亲闱。
展开阅读全文
我生事幽诗刊,尘埃良独难。
朅来舒蕲游,登临每长叹。
如何胜绝境,佛屋多所安。
大哉慈悲力,神功助劖刓。
住处未易言,小道亦可观。
五祖古名刹,楼台倚巑屼。
崎岖六七里,萦纡三百盘。
悬崖擢青士,夹道罗苍官。
飞泉响环玦,幽芳馥沉檀。
我来及新霁,千峰碧玉攒。
忽闻杞犬吠,旋觉壶天宽。
水声濯午暑,岚气生晚寒。
心目快开豁,腰脚嗟蹒跚。
看云更搘筇,披风少凭栏。
欲营五亩宫,它年寄衰残。
试烦问祖师,莫作非意干。
松篁团野色,葭薍接江氛。
芳菊开新雨,晴天扫片云。
村醪过寺共,风袂转山分。
邂逅梅夫子,清谈得致勤。