我行常苦雨相随,旱甚民心若倒垂。
坐久云容肤寸合,愿同焦槁被甘滋。
石润占梅雨,山寒应麦秋。
清风鸣翠篠,疏雨湿红榴。
古驿苔封砌,芒城柳映楼。
高吟一瓯茗,聊为故人留。
白榆风起匝天来,透隙穿帘醉眼开。
毡襯庭阶茸妥贴,带盘山径玉萦回。
根行万国将宜麦,香动千林独放梅。
閒把银杯评柳絮,始知谢女亦非才。
峰头示众合如何,一棒由来已自多。
空去空回还信否,至今疑杀那人诃。
闻道西兴去,全家共小舟。
别离江北岸,怀抱海东头。
闪闪风帆远,滔滔雪浪浮。
苕溪在何许,应为故人留。
展开阅读全文
西湖清丽春雨余,子今欲去其焉如。
九华插天远在望,三月不见愁容舒。
二儿奔逸汗血驹,辈视长离与鵷雏。
去年冒雪来其俱,一鸣上国惊群儒。
书不风人人负书,公卿岂庆终犁锄。
惠然过我骑甚都,萧萧晚吹飘襟裾。
借问能留旬月无,吾亦理棹其归夫。
为言与君不同涂,蔼峰松竹鸣笙竽。
奇童小友良不诬,异哉老蚌生双珠。
君之是行亦荣欤,三胡盛事喧州闾。
展开阅读全文
百里寄一令,于民为最亲。
休戚咳唾间,讵可非其人。
赵侯古循吏,当世无等伦。
朅来宰濡须,旧政俱更新。
虽无赫赫名,吏戢民称仁。
善良仰若父,奸欺畏如神。
幸哉百里地,两载销颦呻。
果膺君相知,赞书下枫宸。
不终三年淹,经作帅幕宾。
秋风散炎酷,夜雨清埃尘。
宁容卧辙留,高樯舣江滨。
君看眉间黄,华近兹其因。
宝盖山前蔡道人,十年学佛颇安贫。
似闻亲觅天衣老,为改令名作惠新。
展开阅读全文
观山不惮远,有癖老增剧。
是行迫王事,所过飞鸟疾。
路傍四五祖,不得着脚历。
朝来所干集,我愿容自适。
冲寒走海会,啸吟遂终日。
眷言三祖山,经从阻良觌。
僧果知我意,饭仆济行色。
崎岖五十里,入山及未昃。
山头残雪在,青瑶点微白。
殷勤承老禅,倾盖同莫逆。
为言信此山,予宝始今日。
欲以扶我衰,不鄙昔轻策。
扪萝助探讨,蹑石共登陟。
群峰耸遥翠,一水涨深碧。
行行何所喜。两脚有余力。
归来饱香积,清淡更过昔。
万松邀我上崔嵬,入寺山屏次第开。
无说欲知真说法,松声还送出山来。