翦韭腌荠粟作浆,新炊麦饭满村香。
先生醉後骑黄犊,北陌东阡看戏场。
终日颓然蠹简中,门前烟水浩无穷。
百年等是一枯冢,四海应无雨放翁。
栗玉长枝挑苦笋,胭脂小把翦防风。
地偏日永闲无事,拟著珍蔬谱一通。
展开阅读全文
少时狂走西复东,银鞍骏马驰如风。
眼看春去不复惜,只道岁月来无穷。
初游汉中亦未觉,一饮尚可倾千锺。
叉鱼狼藉漾水浊,猎虎蹴蹋南山空。
射堋命中万人看,毯门对植双旗红。
华堂却来弄笔砚,新诗醉草夸坐中。
剑关南山才几日,壮气摧缩成衰翁。
雪霜萧飒已满鬓,蛟龙郁屈空蟠胸。
邻园杏花忽烂熳,推枕强起随游蜂。
遶看百匝几叹息,吹红洗绿行忽忽。
暮年逢春尚有几?常恐春去寻无踪。
青钱三百幸可办,且判烂醉酤郫筒。
纷纷红紫已成尘,布榖声中夏令新。
夹路桑麻行不尽,始知身是太平人。
展开阅读全文
去去冲朝雾,行行弄夕霏。
移秧晴竭作,坐社醉扶归。
细草迷行径,残花点钓矶。
牸牛将犊过,雄雉挟雌飞。
野寺烟钟远,村墟绩火微。
诸孙殊可念,相唤候柴扉。
倦甚惟思睡,闲来却要行。
疏泉入幽圃,映树觇流莺。
药品从僧问,琴材就客评。
转头还一日,正尔送余年。
帘栊雨过不胜清,秋气依依似有情。
高栋尚余双燕宿,短莎先放百虫鸣。
挑灯剩欲开书秩,擘蟹时须近酒觵。
却媿邻家常作苦,探租黄犊待寒耕。
得意烟霞不讳穷,一庵聊寄寂寥中。
山从树杪参差见,水过花阴曲折通。
闲倚胡床溯新月,时停团扇受微风。
元知梦境无真实,不待邯郸觉後空。
生世元浮脆,人言七十稀。
耄期今已及,气力固应微。
食冷常忧过,追凉每念归。
入秋才几日,卷簟换缣衣。
虚堂一幅接篱巾,竹树森疏夏令新。
瓶竭重招麴道士,床空新聘竹夫人。
寒龟不食犹能寿,弊帚何施亦自珍。
枕蕈北窗宁有厌?小山终日对嶙峋。