舍南种胡麻,三日幸不雨,晨起亲按行,已见青覆土。
穷人如意少,喜色漏眉宇。
儿童勿惰偷,造物不负汝。
去国双蓬鬓,还山一鹿车。
壮惭稽古浅,老悔养生疏。
俗态慵开眼,高吟独起予。
青灯对余子,并为问何如。
北风挟骄云,突起塞宇宙,赫日初未西,盼转失白昼。
翻空黑帜合,列阵奇鬼斗,雨镞飞纵横,雷车助奔骤。
平阶水入户,沟渎不能受。
对面语不闻,持繖避屋漏。
儿童抱图书,衣屦那暇救。
纵暴理岂长,忽已收檐溜。
比邻更相劳,捃拾如过寇。
老子独痴顽,长歌对醇酎。
旧隐青山在,衰颜白发新。
推移忝前辈,疏嬾似高人。
击鼓驱殇鬼,吹箫乐社神。
家家皆有酒,莫吐相君茵。
五十余年读道书,老来所得定何如?目光焰焰夜穿帐,胎发青青晨映梳。
甚畏蝮蛇宁断手,已烹熊掌敢兼鱼。
春芜二亩扶犁去,空忆高皇赐对初。
忆在青城炼大丹,丹成垂欲上仙班。
飘零未忍尘中老,犹待时平隐华山。
白稻登场喜食新,太仓月廪厌陈陈。
丛祠懹肉有归遗,官道横眠多醉人。
小市孤村真送老,浩歌起舞最关身。
盐醯乞贷寻常事,恼乱比邻莫媿频。
故絮五更偏觉冷,薄糜未午已先饥。
谁知人不堪忧处,正是降魔奏凯时。
乘兴出游眺,初不言所之。
家人固难求,我亦不自知。
投杖却人扶,疾步莫能追。
荒寒野庙壖,枯涸沤菅池。
过门争邀留,具食不容辞。
浊醪小瓮酿,香饭别甑炊。
瓦盆进豚肩,石臼捣花餈。
新冬不易见,醉倒理亦宜。
举手谢主人,外强中实衰。
一觞可以起,它日更为期。
白首返吾乡,功名罢激昂。
扫除魔眷属,砭熨病膏肓。
老圃勤供菜,蛮童解炷香。
黄昏那用问,且喜日舒长。