江风吹雨暗衡门,手碾新茶破睡昏。
小饼戏龙供玉食,今年也到浣花村。
名动三朝,话行四海。
撒手归来,雲山不改。
人言大觉同龛,师云老僧掩彩。
幕府重来老令威,山川良是昔人非。
痴儿已遣了官事,伏日元知当早归。
避热幽花房自敛,迎秋高树叶先飞。
论诗敢补先师处,僭拂江头旧钓矶。
雕鞍送客双流驿,银烛看花万里桥。
三十三年真一梦,茆檐寒雨夜萧萧。
山入柴门窄,桥通野路长。
群童挑燕笋,幼妇采鸡桑。
淳古非今俗,留连到夕阳。
盘餐敢辞饱,满箸药苗香。
半年建安城,士友阙还往。
出门每太息,还舍犹惝怳。
有酒谁与倾,得句空自赏。
疏直触人情,低回泚吾颡。
岂无佳山水,正尔寄梦想。
何当载亲朋,烟浦摇两桨。
皮葛其衣,巢穴其居。
烹不糁之藜羹,驾秃尾之草驢。
闻鸡而起,则和甯戚之牛歌。
戴星而耕,则稽汜者之農书。
谓之瘁则若腴,谓之泽则若癯。
虽不能草泥金之检以纪治功,其亦可挟兔园之册以教乡闾者乎。
清芬六出水槴子,坚瘦九节石菖蒲。
放翁闭门得二友,千古夷齐今岂无?
南轩竹色映溪光,不减吾州五月凉。
犹恨秋来鸥鹭少,须君更为筑横塘。
黄昏来扣野人扉,笑语欣欣意不迟。
葑火正红煨芋美,不妨秉炬雪中归。