忆在青城炼大丹,丹成垂欲上仙班。
飘零未忍尘中老,犹待时平隐华山。
五十余年读道书,老来所得定何如?目光焰焰夜穿帐,胎发青青晨映梳。
甚畏蝮蛇宁断手,已烹熊掌敢兼鱼。
春芜二亩扶犁去,空忆高皇赐对初。
旧隐青山在,衰颜白发新。
推移忝前辈,疏嬾似高人。
击鼓驱殇鬼,吹箫乐社神。
家家皆有酒,莫吐相君茵。
北风挟骄云,突起塞宇宙,赫日初未西,盼转失白昼。
翻空黑帜合,列阵奇鬼斗,雨镞飞纵横,雷车助奔骤。
平阶水入户,沟渎不能受。
对面语不闻,持繖避屋漏。
儿童抱图书,衣屦那暇救。
纵暴理岂长,忽已收檐溜。
比邻更相劳,捃拾如过寇。
老子独痴顽,长歌对醇酎。
去国双蓬鬓,还山一鹿车。
壮惭稽古浅,老悔养生疏。
俗态慵开眼,高吟独起予。
青灯对余子,并为问何如。
舍南种胡麻,三日幸不雨,晨起亲按行,已见青覆土。
穷人如意少,喜色漏眉宇。
儿童勿惰偷,造物不负汝。
晨光残淡月,急点杀寒更。
历历记孤梦,悠悠带宿醒。
揽衣推枕起,乱发遶床行。
叹息人间事,还随初日生。
风从北来不可当,街中横吹人马僵。
西家女儿午未妆,帐底炉红愁下床。
东家唤客宴画堂,两行玉指调丝簧。
锦绣四合如坦墙,微风不动金猊香。
我独登城望大荒,勇欲为国平河湟。
才疏志大不自量,西家东家笑我狂。
一室冷如冰,人疑在定僧。
手称丹灶火,纱护佛龛灯。
食减形虽槁,心虚气自凝。
平生坐忘论,字字欲铭膺。
昔我变姓名,钓鱼散花洲,有船不用楫,江急听自流。
即今客锦城,醉过百花楼,天风吹笋舆,快若凌空游。
月露浩无际,指点隘九州。
君看尘土中,颇有此乐不?题诗碧玉简,飞僊相答酬。
酒醒堕何处?楼台海山秋。