陌上弓刀拥寓公,水边旌旆卷秋风。
书生又试戎衣窄,山郡新添画角雄。
早事枢庭虚画策,晚游幕府媿无功。
草间鼠辈何劳磔,要挽天河洗洛嵩。
飞上锦裀红皱。
我生实多邅,九折行晚途。
忧伤日熏心,惊见颊与颅。
稍生秋风时,竞出寒雨余。
星星初尚稀,戢戢不可除。
昔如春柳妍,今作霜蓬枯。
蓬枯有再绿,念我岂得如。
平昔乐方外,固与功名疏。
投镊三叹息,金丹岂无书!
忆昔西征鬓未霜,拾遗陈迹吊微茫。
蜀江春水千帆落,禹庙空山百草香。
马影斜阳经剑阁,橹声清晓下瞿唐。
酒徒云散无消息,水榭凭栏泪数行。
客中多病废登临,闻说南台试一寻;
九轨徐行怒涛上,千般横系大江心。
寺楼钟鼓催昏晓,墟落云烟自古今;
白发未除豪气在,醉吹横笛坐榕阴。
小疾载卧舆,独饮亦薄醉。
朝离战平馆,午过白塔市。
清寒正宜嬾,摇兀更益睡。
所嗟下程早,不得究此味。
忽忆从军时,雪夜驰铁骑。
壮心谁复识,抚事有余愧。
客路闲无事,津亭爽有余。
峡江春涨减,瀼岸夜灯疏。
老矣孤舟里,依然十载初。
倦游思税驾,更觉爱吾庐。
晖晖初日上帘勾,漠漠清寒透衲裘。
雪棘并栖双鹊暝,金环斜绊一猿愁。
廉宣卧壑松楠老,王子穿林水石幽。
戏事自怜除未尽,此生行欲散风沤。
解缆初离小市门,放篙冲破一溪云。
露萤合散自成阵,水鸟飞鸣如觅群。
枫落河疏秋渐老,河倾斗转夜将分。
书生老负功名志,醉里长歌强一欣。
读书不能遂吾志,属文不能尽吾才。
远游方乐归太早,大药未就老已催。
结庐城南十里近,柴门正对湖山开。
有时野行桑下宿,亦或恸哭中途回。
檀公画计三十六,不如一篇归去来;紫驼之峰玄态掌,不如饭豆羹芋魁;腰间累累六相印,不如高卧鼻息轰春雷。
安得宝瑟五十弦,为我写尽无穷哀!