雨过回塘涨碧漪,幽人闲照角巾欹。
银刀忽裂圆波出,宛似姑溪晚泊时。
禹窆胥涛中路分,画桡冲破一川云。
柯桥僧阁凌空起,梅市渔歌带月闻。
蟹束寒蒲大盈尺,鲈穿细柳重兼斤。
酒家报我新醅熟,且撜闲愁寄一欣。
微风蹙水靴文浪,薄日烘云卵色天。
但恨世间闲客少,江湖底处欠渔船?
烂熟思来怕热官,退飞心地喜轻安。
舍鱼正可取熊掌,食肉何须知马肝。
放眼柳梢初暗动,褪花梅子已微酸。
典衣剩作江头醉,莫谓天涯苦鲜欢。
展开阅读全文
雪溅浪方作,翠台山欲浮。
奇哉万顷湖,著我十丈舟。
三老请避风,叱去非汝忧。
神物识忠信,壮士憎滞留。
击鼓催挂帆,挥手别岳州。
仰视群鹄翔,下闯百怪囚。
衡湘清绝地,恨不从此游。
聊须百斛酒,往醉庾公楼。
愚公不解计安危,行尽人间恶路岐。
难似车登蛇退岭,险如舟过马当祠。
平生忧患常难测,送老安闲敢自期。
一事不成应有命,惟将知止报明时。
水长鸥初泛,山寒茗未芽。
深林闻社鼓,落日照渔家。
渡远呼船久,桥倾取路斜。
客愁慵远眺,不是怯风沙。
采药今朝偶出游,溪边小立唤渔舟。
未须著句悲摇落,嫩日和风不似秋。
吴中十月雪霜悭,风景暄妍叶未殷。
杲日还看浴东海,薄云不解冒南山。
蛙鸣合合荒池曲,蝇出营营食案间。
安得玄冥正时令,红炉绿酒一开颜?
过云生谷暗,既雨却窗明。
低燕争泥语,浮鱼逆水行。
山川增秀色,草木有奇声。
处处青秧满,长歌乐太平。