一身百病老难支,病减身轻偶此时。
窗暖不妨聊假寐,囊空久已罢招医。
山炉巉绝香生岫,鏊研坡陀墨满池。
个里生涯君莫厌,痴人至死不曾知。
百叶盆榴照眼明,桐阴初密暑犹清。
深深帘幕度香缕,寂寂房栊闻燕声。
细煆诗聊凭棐几,静思棋劫对楸枰。
浣花光景应如昨,回首西州一怆情。
日月谁能驻,风霜忽已高。
公孙分布被,范叔共绨袍。
罢亚炊香甑,蒲萄压小槽。
所惭才已尽,孤咏不能豪。
展开阅读全文
杜宇真吾交,劝去恨不速。
忠告输肝肺,厚意均骨肉。
陋哉鹧鸪语,揣我贫念禄。
竹鸡更鄙浅,泥淖忧车轴。
秋风严濑清,春雨戴溪绿。
行矣勿复疑,照影巾一幅。
展尽高槐日渐长,了无蜂蝶为花忙。
青梅旋摘宜盐白,煮酒初尝带腊香。
林下光阴无一事,水边窗户有余凉。
应门不用辞衰疾,车马何由到野堂?
藉草沾衣露,沿溪掠面风。
桐凋无茂绿,莲老有疏红。
小彴欹危度,邻园曲折通。
新秋得强健,一笑莫匆匆。
煮酒青梅次第尝,啼莺乳燕占年光。
蚕收户户缫丝白,麦熟村村捣麦香。
民有裤襦知岁乐,亭无桴鼓喜时康。
未尝一事横胸次,但曲吾肱梦自长。
杜鹃血尽啼未歇,蝴蝶梦残心更狂。
我自人间少情者,老来十倍惜年光。
古寿书来言得婿,东阳人到报生孙。
一家三处俱强健,且拨闲愁近酒尊。
曲曲羊肠径,疏疏麂眼篱。
渴蜂窥砚水,狂蝶入书帷。
一枕轻安梦,数联萧散诗。
余生已过足,不必到期颐。