招隐山南寺,重来岁已寒。风林惊坠雪,雨涧咽飞湍。
壁暗诗千首,霜清竹万竿。东轩谪仙句,洗眼共君看。
两山脩径尽榛芜,谩诧当年幸翠舆。空睹宸文藏宝构,不逢衲子话真如。
林深想见灵根茂,地胜宜多隐者居。凉月照人归路好,傍溪嘉树影扶疏。
薄雾兼寒雨,凌晨霭未分。细宜池上见,清爱竹边闻。
斗帐侵兰梦,虚棂逼蕙薰。晚来欣小霁,钩箔见疏云。
傍砌飘才断,从风强更来。斑斑泣蛛网,浥浥汗江梅。
薄日光时漏,曾阴意未开。少陵心易感,诗句写清哀。
古寺冬萧瑟,天寒色更冥。捲帏延素月,转盼失流星。
炉底眠枯蘖,窗根立冻瓶。谈馀焚柏子,一燧小烟清。
折柳相从地,重来失旧柯。林光延晚照,岸影动霜波。
碧圃檀栾密,朱檐翡翠过。主人成异物,搔首奈情何。
年华行已老,林莽尚葱苍。地胜连龙窟,泉温注鬼汤。
人风远城市,钟梵近僧坊。九夏来投锡,栖心应更凉。
千门昨夜雨,万木晓生光。御水浮红蕊,宫云丽粉墙。
转楼迟日静,萦草乱丝长。想像西池路,浓阴覆绿杨。
原隰春风暖,池塘雁北翔。晓耕云坞润,午饭野芹香。
燕子依茅栋,花枝过土墙。东阡与南陌,生事日皇皇。
五月梅争熟,村村桑柘稀。茜裙蚕妇瘦,粉翅乳鹅肥。
菱蔓滋溪雨,藤花锁钓矶。呼儿行采去,亭午候荆扉。