岁晚河水留画船,一轩修竹喜萧然。
诗词温厚新成格,道论精微近入禅。
病后不胜清醑酽,别时仍得旧书传。
欲成《古史》须咨考,陋巷何因接尺椽。
彭城寺壁看诗来,颜氏瓢樽偶共开。
茅屋未完先凿沼,竹林成后想宜梅。
新诗妙绝难为继,高论微低得共陪。
第一词人生不识,兹行尚喜揖君才。
展开阅读全文
扁舟多艰虞,与我平日类。
初乘滂洋流,旋涉冻浅地。
日西阴风作,夜半流澌至。
悄然孤寂枕,觉此凝冽气。
河声噤不喧,灯花结复坠。
忽来触舟去,声与裂帛似。
平明发窗扉,吏卒僵未起。
奔腾阵马过,汹涌晴云驶。
纷纷散环玦,卷卷浮席被。
汇流忽腾蹙,曲岸相撑抵。
欹危起丘山,汗漫接洲沚。
连艘恣凌轣,千槌竞纷委。
刚强初悍顽,溃散终披靡。
扫除就虚旷,沿溯弄清泚。
我行无疾徐,乘流得坎止。
偶然追还期,愧此堕千指。
阴阳有定数,开塞亦常理。
穷冬治舟行,嗟此岂天意。
留滞江湖白发生,西归犹苦冻峥嵘。
春风未到冰先解,河水初深船自轻。
去国偶然经画梦,逢人稍欲问都城。
羁鸿共有成行喜,双鲤应将尺素迎。
懊恼河冰散复生,徂年近已失峥嵘。
身留短舫厌厌睡,目送飞鸿一一轻。
引氵牵低徊疑上坂,打凌辛苦甚攻城。
东风怜我归心速,稍变杨梢百里迎。
展开阅读全文
我登妙峰亭,欲访德云师。
春阳被原野,濉涣含流澌。
未复桃李色,稍增松桂姿。
孑孑东来樯,冉冉将安之。
万物委天运,此身免奔驰。
怅然怀旧游,一丘覆茅茨。
清冷久沮洳,文雅空颓隳。
提携二三子,醉倒春风吹。
不见妙峰处,安知德云期。
南迁久忘反,有获空白知。
归来览新构,恍然发深思。
远行极南海,此地初不移。
酌我一斗酒,尽公终日嬉。
德云非公欤,相对欲无词。
叠石初成得赐环,未应苔藓上苍颜。
据鞍华岳旌旄里,回首淮山梦想间。
烽火日传西塞静,丘陵应伴壮心闲。
终南太白皆公有,肯向庭中更作山。
岷山招我早归来,剑阁横空未易回。
北叟忽惊鶗鳺晚,西辕欲及海棠开。
避仇赋客亲耕来,因乱诗翁著酒杯。
但爱江山无一事,为言父老莫相猜。
展开阅读全文
掖垣初盖斧斤张,栋宇犹闻松桂香。
江海蹔来俱野客,云霄并直愧花堂。
月明似与人烟远,风细微闻禁漏长。
谏草未成眠未稳,始知天上极清凉。
射策当年偶一时,对休夜雨失前期。
庐间还往无多地,梦里追寻亦自疑。
螭墨屡干朝已久,囊封希上出犹迟。
茅薝半破松筠老,归念萧然欲语谁。
展开阅读全文
海上石桥馀折栋,大舶记君过铁瓮。
东行万里若乘空,老蜃辰鲸应入鞚。
波摇风卷卧不起,免教髀肉鞍磨痛。
归来过我话艰苦,惊汗津津尚流汞。
海涯风物旧图,错落天吴兼紫凤。
至今想象隔人世,往往风涛吹昼梦。
长沙欲往压飞楫,幸有千兵作迎送。
文章清逸世少比,科第峥嵘声自重。
远行屡屈众所叹,出祖谁攀车欲动。
明朝鼓角背王城,莫听单于吹晓弄。
子雍奉使三韩,辙时在南都,见其往返,故此诗言之。