雪观碧云合,檐花带女萝。磬清收梵呗,香净入禅那。
粥饭门房少,经斋城市多。幽人邻近住,取次一相过。
每恨沙坑远,十年才两过。閒人身则尔,君子意如何。
古井无惊浪,乔林不改柯。留连因缱绻,踯躅为婆娑。
香温宝鸭枕痕收,眉黛空攒一点愁。春尽絮飞留不住,乐天犹自说风流。
云窗月当午,小醉人未眠。儿童鼻鼾雷,听息方绵绵。
万籁一以虚,性地开其天。入林山自深,金涧通瑶泉。
前时秋熟不能留,愧此常生间阔愁。见说长翁游隔郡,欣从重客到吾州。
阿咸唁戚因迂步,诸友适来如合谋。居士闻斯须大笑,閒中离合等浮沤。
晴初小院窗半开,阶下草色侵莓苔。清风徐徐木阴寂,禽鸟自鸣时自来。
雪后春生日气晴,梅根兰叶喜骎骎。亟图剩赏那无兴,转觉倦游非有心。
高卧袁安嗟往事,生擒元济报佳音。明年脱绶乘潮去,舟过钓台尤要吟。
落残明月照湖心,小艇扬波荷气深。谁能一枕华胥梦,占得其清无暑侵。
长飙撼石应真洞,净慈高绝南山阴。斋盂茗椀复宴坐,了义不必开禅林。
老身执热困尘屋,偪塞嘈杂蹄足音。栎庵受用乃如此,斫额望之聊自吟。
本朝二百年,古文盛欧阳。平生几讨论,皓首诵山房。
谁知落宦网,不暇相携将。旦旦药市游,夜夜隘巷藏。
黄沙扑几席,细尘污衣裳。欲从人乞之,嗫嚅但徬徨。
珍重李校书,爱我穷词章。假借复取赠,转觉厚意长。
聊穷述作心,轲愈参翱翔。向来太玄经,遗我喜若狂。
昼夜测中养,至今迷三方。二书或有尽,盛德胡能忘。
太白孰可作,五松自青山。关关鸟飞集,冉冉云往还。
时世有今古,客意徒悲欢。我来见令君,弦歌游其间。
醉袖舞回时,俗眼应不看。人韵乃如许,结阁横朱栏。