金镜平开水一方,曲屏如幔石如床。月明风送荷香远,销得诗魂耐晚凉。
茅屋藏花里,梅开满屋香。七弦鸣绿绮,千树绕红妆。
古调凭谁契,冰姿为尔芳。泠泠惊宿鸟,月冻半林霜。
雨馀人意爽,秋气足庭除。水曲闻蝉后,霜关警雁初。
风欺袖罗薄,月瞰屋梁虚。渺渺沧江路,谁传双鲤书。
两载湖山住,题襟愿未酬。说曾闻约略,地始足句留。
棠树垂先泽,花城饱艳游。剪镫劳梦忆,烟柳六桥头。
独有思亲泪,逢春洒更多。两年经别久,千里奈愁何。
画阁迟迟日,珠湖渺渺波。归期休复问,一岁一蹉跎。
日午风暄次第鸣,翛然一碧树无情。好音为报黄梅出,雅奏疑翻白苎轻。
弄舌我怜才语涩,上头人爱鬓丝青。莫矜倚托清高甚,应悔秋来玉露零。
云压长空势欲摧,天教澄墨画图开。翻风乱飐竹阴碎,卷地忽闻荷气来。
定有蛟龙迁窟宅,暗惊镫火暝楼台。秋声已在芭蕉树,不觉纱屏梦屡催。
家园回首费思量,城郭依依认绿杨。琴客弦诗宜水调,花奴载菊自江乡。
柴桑粉本秋容澹,瓜步钟声驿路长。梦醒不知窗月皎,白云何处倍神伤。
倦柳依依舞细腰,风丝轻拂鸟声娇。千门社鼓斜阳陌,一路酒旗红板桥。
客梦远随流水去,春痕閒逐落花飘。是谁借与并州剪,剪出离愁万万条。
娇莺啼上绿杨枝,閒傍妆台瘦不支。半榻诗书常乱叠,一楼风雨最相思。
瑶琴空抚思归操,黄绢慵赓绝妙词。鸿雁在云鱼在水,更谁传讯到天涯。